ο τοίχος μια νύχτα

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξέφτισε ο τοίχος και σβηστήκαν τα συνθήματα
οι θύτες μοιάζουν πιο πολύ να είναι θύματα.
Γέρνει ο ήλιος και βουτά στη μοναξιά του
ήρθε το σούρουπο, η ώρα του θανάτου.

Κάποτε ήμασταν αυτοί που τον χαράξαμε
με μια καρδιά και με δυο λέξεις- μόνο- «αγάπα με»
Τώρα ο τοίχος, εκδικείται το σουγιά μας
μοιάζει ο ήλιος με την κόκκινη μπογιά μας.

Πέφτει σκοτάδι μα το βλέμμα θα το δείξει
πως όσο δάκρυ έχει το πρόσωπο ρουφήξει
το’ πιε η μέρα μας -σαν άβροχο σφουγγάρι-
να 'βγει γιομάτο από πόνο το φεγγάρι.

Τρίμματα χρόνια που ο αέρας τα σκορπάει
φεύγεις, δεν φεύγω, πρέπει κάποιος να αγαπάει.
Κλείσ’ το παράθυρο μη μπω και σε τυφλώσω
αφού και πάλι σ’ ένα χθες, θα ξημερώσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-06-2010