Θυμίζεις καλοκαίρι

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ Κ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B][I]
Μυρίζουν τα σεντόνια - από το άρωμά σου
ξυπνάω, δίπλα στη πόρτα - βλέπω τα πράγματά σου
όνειρο λέω θα'ναι - γυρνάω ξανακοιμάμαι
Σε νοιώθω ζαλισμένος - που πάνω μου έχεις σκύψει
πάει,είμαι χαμένος -σίγουρα μου'χει στρίψει
μισόκλειστα τα μάτια - μ'αυτή είναι η σκιά σου
στ'αυτιά μου η ανάσα - κι'ο χτύπος της καρδιάς σου.

Στο πάσο τα τσιγάρα - στο πάτωμα η κιθάρα
εκεί που τα'χεις πάντα - όταν πουλάς την μπάντα
και μ'ένα αέρα νίκης - έρχεσαι να μου ανήκεις
Ανοίγεις τις κουρτίνες -να μπαίνουν οι ακτίνες
γεμίζεις παρτιτούρες - με νότες και μουτζούρες
Μα ποιά είσαι νομίζεις?
Με έρωτα με κοιμίζεις....



Aστείο
να φεύγεις με το κρύο
και να'ρχεσαι κοντά μου
μόνο τα καλοκαίρια
Στο αντίο
να κόβομαι στα δύο
και να σκορπάω καρδιά μου
σα σκόνη απ'αστέρια.
Αστείο
να φεύγεις με το κρύο
σα τα αποδημητικά
στο νότο να επιστρέψεις
Στο αντίο
να κόβομαι στα δύο
να ζω με αναμνηστικά
και αραχνιασμένες λέξεις.


Μα ποιά είσαι νομίζεις?
Που έρχεσαι και φωτίζεις
με φως από τα αστέρια - όλα τα καλοκαίρια
Έρωτας λέω είσαι - μα αγάπη μου θυμίζεις
όταν κοιμάσαι δίπλα μου και σιγοψιθυρίζεις.
Όταν σε πιάνω στα κρυφά - με στίχους να δακρύζεις
μπορεί να είσαι έρωτας - μα αγάπη μου θυμίζεις.

Μυρίζουν τα σεντόνια - από το άρωμά σου
καραβάνια είναι τα χρόνια και τσιγκάνα η σκιά σου
Όνειρο λέω πως είσαι - μα όμως έρωτα θυμίζεις
φεύγεις πάντα το Σεπτέμβρη - πάντα πίσω όμως γυρίζεις


Aστείο
να φεύγεις με το κρύο
και να'ρχεσαι κοντά μου
μόνο τα καλοκαίρια
Στο αντίο
να κόβομαι στα δύο
και να σκορπάω καρδιά μου
σα σκόνη απ'αστέρια.
Αστείο
να φεύγεις με το κρύο
σα τα αποδημητικά
στο νότο να επιστρέψεις
Στο αντίο
να κόβομαι στα δύο
να ζω με αναμνηστικά
και αραχνιασμένες λέξεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-06-2010