νεκρά παιδιά

Δημιουργός: horseman, Στέλιος Κοντοδήμος - horsemans

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σφράγισαν τα παράθυρα...
έντυσαν την πόρτα με μουσαμά...
μαύρο κι αδιάφανο...
έτριψαν με γυαλόχαρτο το φως...
βαθειά ως τον πυθμένα του...
εγκυμονούσαν σκιές στα σπλάχνα τους...
γέννησαν στο σκοτάδι που προ-κάλεσαν...
νεκρά παιδιά...
βουβές υπάρξεις...
στα ερείπια του ουρανού...
στις συστολές μιας απάτης...
Βούλιαξε ο δρόμος κάτω απ' τα πόδια τους...
μονοπάτια ορφανά χωρίς διαβάσεις...
την βλέπεις...
μαυροφορεμένη η αγάπη...
σταυροκοπιέται για ότι δεν υπάρχει...
δεν έχω φωνή...
αδυνατώ να της φωνάξω...
ούτε ένα χάδι δεν μπορώ...
στα ρυτιδιασμένα μάγουλα να της χαράξω...
μονάχα ένα δάκρυ μπορώ να κυλήσω...
μονάχα μ' ένα δάκρυ να την φθάσω...
απλά να της θυμίσω πως υπάρχω...
Ψυχή μου...
***
Στέλιος Κ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-06-2010