Δοκίμιο -περί λήθης- Δημιουργός: genikos, Σίσυφος Γενικός αφιερωμένο εξαιρετικά στη justawoman που με παρακίνησε (στο δοκίμιο περί επανάστασης) να γράψω ένα δοκίμιο για τη λήθη και που μου χάρισε την εικόνα της εγκύου... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [color=black]
Η ανθρωπότητα κυοφορεί τα έμβρυα της αλήθειας, στη μήτρα των ιδεών. Κι ο πατέρας, ο νους, βάζει τα δυνατά του κάθε φορά, ώστε τα τέκνα του -έστω και λίγο- να του μοιάσουν.
Οι πρώτες προσπάθειες τεκνοποίησης όμως, απέτυχαν παταγωδώς. Κι η αγωνία των γονιών να δουν τα βλαστάρια τους να ανθίζουν, δεν τελεσφόρησε. Μα τα γονίδια υπάρχουν. Η ανθρωπότητα έχει την υπομονή και ο νους τη γνώση, ώστε τα νέα τέκνα τους να προκόψουν.
Το γεγονός ωστόσο, πως τα πρώτα τέκνα δεν τους έμοιασαν και τόσο, οφείλεται περισσότερο στις κοινωνίες που τα φιλοξένησαν παρά στην έλλειψη γονικής φροντίδας. Γιατί οι κοινωνίες, λατρεύουν το παρόν και μισούν την αλήθεια. Έτσι, χτυπούν την κοιλιά της ανθρωπότητας -απ´ την πρώτη κιόλας στιγμή της σύλληψης- και προσπαθούν να παρατείνουν όσο περισσότερο γίνεται την περίοδο κυοφορίας, τη λήθη.
Η λήθη είναι στείρα και ζηλεύει πολύ την ανθρωπότητα που τεκνοποιεί από καιρού εις καιρόν. Συντάσσεται λοιπόν με τις κοινωνίες -που θα προτιμούσαν να μην άλλαζε τίποτα και η ανθρωπότητα να μη γεννούσε ποτέ- παρόλο που δεν έχει να κερδίσει τίποτα από μια τέτοια αντιπαράθεση.
Όμως, άπαξ και η ανθρωπότητα συλλάβει, δεν μπορεί παρά να γεννήσει. Αλλά υπάρχει το τραγικό ενδεχόμενο, το τέκνο της ανθρωπότητας και του νου να γεννηθεί νεκρό. Αυτό θα συμβεί αν σαπίσει ολοσχερώς κάθε υγιές κύτταρο της κοινωνίας -που θα φιλοξενούσε το μωρό- με αποτέλεσμα να μη δύναται να ανασυγκροτηθεί καμμιά μελλοντική κοινωνία. Κάτι που θα συμβεί μόνο, αν παραταθεί επ' αόριστον, η περίοδος της λήθης...
ΥΓ: σε κάθε καμπή της ιστορίας, καραδοκεί ένας μεσαίωνας... Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-06-2010 | |