κουσάντασι 1985 Δημιουργός: marakoskevasmata, Μάριος Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Κάνοντας ολιγοήμερες διακοπές στη Σάμο με την συχωρεμένη τη γυναίκα μου , (αφού πασσάραμε τα πιτσιρίκια στις γιαγιάδες)αποφασίσαμε ένα πρωί να πάρουμε το καραβάκι από το Βαθύ και να επισκεφθούμε το Κουσάντασι στην απέναντι Μικρασιατική ακτή.
Αφού φθάσαμε εκεί μετά από μιάμιση ώρα περίπου και περιηγηθήκαμε ως γνήσιοι Ελληναράδες τα μαγαζιά και το μικρό παζάρι αυτής της πόλης και αφού περιδρομιάσαμε με σουβλάκι μοσχαρίσιο με γαρνιτούρα μπόλικο ρύζι, είπαμε να επισκεφθούμε την Αρχαία Έφεσο ,μιας και ήμασταν και οι δύο μας όχι μόνο γόνοι Μικρασιατών, αλλά και κομματάκι ..αρχαιολάτρες.
Επιβιβασθήκαμε λοιπόν σ ένα μικρό βαν μαζί με ξένους τουρίστες και έχοντας δεξιά μας την θάλασσα και την Σάμο ,φθάσαμε σ εκείνο το πνιγηρό από την ζέστη και υγρασία κατάξερο τοπίο, την πάλαι ποτέ μεγαλοπρεπή Έφεσο. Ο επικεφαλής ξεναγός άρχισε να μας περιηγεί στον χώρο των ερειπίων μιλώντας μόνο Αγγλικά, μιας και όλο σχεδόν το γκρουπ ήτανε Αγγλόφωνο. Μας μίλησε λοιπόν για την καταστροφή των μνημείων και του αρχαίου Θεάτρου από τον ¨¨Μέγα Θεοδόσι﨨(αλήθεια έλεγε) εν ονόματι του Χριστιανισμού και μετά …(.εκεί μετα συγχωρήσεως με έπιασε το παλαβό μου),αναφέρθηκε στα μνημεία ως έργα των προγόνων του .. Χετταίων (!)
¨¨Για ποιούς Χετταίους και μάλιστα προγόνους σας μιλάτε μίστερ¨¨ του απάντησα με τα σπασμένα Αγγλικά μου. Εκεί η γυναίκα μου κοκκίνισε σαν παντζάρι γιατί υποψιαζότανε την συνέχεια, λέγοντας μου χαμηλόφωνα ¨¨Μαράκο μου,βάλε γλώσσα μέσα,βρισκόμαστε σε εχθρικό έδαφος, θα μας σφάξουνε εδώ πέρα, σκέψου τα παιδάκια μας¨¨
Εκείνος μυρίστηκε ότι μέσα στο τσούρμο είχε έναν αντιρρησία και μάλιστα ¨¨γκιαούρ¨¨και μου απήυθηνε προκλητικά το λόγο, τονίζοντας ότι και ο Όμηρος ήτανε..Χετταίος και κατ επέκταση ..Τουρκος μιάς και είχε το όνομα Ομάρ.
Με έπιασε λοιπόν το ¨ελάτε να δείτ娨και αφού ανέβηκα ένα σκαλάκι παραπάνω από εκείνον στο αρχαίο Θέατρο ,άρχισα να εξηγώ στους εμβρόντητους ξένους με την μη Γαλατική ευγένεια μου,όλο το ιστορικό των Ουννων..μέχρι το γκρίζο λύκο που ακολούθησαν από εκείνη την ορεινή κλεισούρα στα Αλτάια, μέχρι το ξαμόλλημα τους πίσω από τις ορδές του Αττίλα και ότι οι Χετταίοι βρισκόντουσαν στις παρυφές της Μικρασίας και πολλές χιλιάδες χρόνια πριν φανούνε οι Τούρκοι σε τούτα τα μέρη.
Κόκκαλο λοιπόν ο Τουρκος,ενώ δεχόμουνα το χειροκρότημα των ξένων και η σχωρεμένη με τραβολογούσε με το ζόρι να κατέβω το σκαλοπάτι.Κάποια στιγμή βρεθήκαμε μπροστά σε μια επιγραφή που ο ξεναγός την προσπέρασε πολύ βιαστικά.
Του φώναξα δυνατά να μας την διαβάσει, αλλά εκείνος έκανε τον βαρύκοο.
Τελικά βλέποντας και την επιμονή των ξένων, ήλθε και στάθηκε κοντά μου μ ένα ειρωνικό χαμόγελο.¨¨διαβασέ μας την σαν απόγονος των Χετταίων¨¨ του είπα σχεδόν επιτακτικά.
¨¨μα είναι σε αρχαία Χετταίικᨨμου απάντησε παίρνοντας το πιο ηλίθιο ύφος του κόσμου.¨¨
θα στην διαβάσω λοιπόν εγώ φίλε,του είπα ,ενώ έπεσε νεκρική σιγη στο ακροατήριο.
Γράμμα,γράμμα τους περιήγησα στην Αρχαία Ελληνική γλώσσα που την είχε χαρακτηρίσει ο Τουρκος ξεναγός σαν προγονική του Χετταική...
Στην επιστροφή όταν γυρίζαμε είχε κρεμάσει προβοσκίδα ο τύπος αλλά και είχε πέσει μουγκαμάρα στο βανάκι,πλήν εμού φυσικά που το είχα ρίξει στα δημοτικά τραγούδια με την κακοφωνία μου.(¨¨Κακοφώνιξ ¨¨ με αποκαλούσε η σχωρεμένη).
Τελικά φθάσαμε σώοι και αβλαβείς στο Κουσάντασι και από εκεί στην πανέμορφη Σάμο, όπου μου έβαλε ως συνήθως τις φωνές.¨¨δεν ξαναπάω πουθενά μαζί σου!¨¨.Κι όμως ξαναπήγε και μάλιστα στην Ουγγαρία ,όπου με ένα μπλοκάκι στο χέρι και κάνοντας σκιτσάκια συνεννοούμουνα άπταιστα με τους ντόπιους και τελικά ένεκα της λωλάδας μου περάσαμε φανταστικά ,ξέχωρα από το γκρουπ, και μάλιστα υπο την αιγίδα της εκεί Πρεσβείας μας.
Είπατε τίποτις?
Μαράκος
Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-06-2010 | |