Μια αγκαλιά, ένα βλέμμα

Δημιουργός: poetryf

Ελεύθερα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[font=Georgia]
Έχει μια ψύχρα απόψε ίσα να τρυπάει το δέρμα
και να μπαίνει βαθιά, να τη νιώθεις
κουλουριασμένη στις τέσσερις όψεις του δωματίου
σα μωρό νιογέννητο στη μήτρα του καναπέ.

Και το ταβάνι;
Το ταβάνι ένας τέλειος τρόπος να φτιάχνεις αστέρια
που θα ζήσουν για πάντα.
Ένας τρόπος να ζεσταίνεις τραγικά το «μέσα σου»
διπλώνοντας τις σκέψεις σε χαρτάκια
κι αναθέτοντας στη φαντασία
την έγκυρη και έγκαιρη παράδοση τους.

Πόσες πόρτες δεν χτύπησε απόψε η σιωπή σου!
Να ξέρεις, εγώ τη δική μου στην άνοιξα
σαν κοχύλι μικρό μες στα βάθη της θάλασσας
Αν θες, μόνο αν θες
μπορείς να καταπιείς και τον χτύπο που άκουσα!
Έτσι κι αλλιώς άηχα πέφτουν όσα πονάνε στο βυθό.

Μόνο να ξέρεις (τούτο ζητώ)
πως όσο κι αν έζησα μακριά σου, τόσο σε σπούδασα
τόσο σε ξέμαθα από όσα σε είχα μάθει
Κι όμως σε κράτησα ανύποπτα κρυμμένη
μέσα στο ανάμεσο του ύπνου και του ξύπνιου
Να ανασαίνεις μία στάλα ουρανό από τη θάλασσα
από το χρώμα της να κλέβεις
…να ανασαίνεις.

Φορές γαλάζιο, πότε γκρι
τις νύχτες μαύρο με το φάρο να αργοσβήνει
Μα πάντα εκεί στεκάμενη μια οπτασία
με τα χέρια ανοιχτά και κλειστά τα μάτια .

Μια αγκαλιά, μια αγκαλιά κι ένα φιλί
μπορεί και από μια γάτα ένα βλέμμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-06-2010