Το αέναο της μοναξιάς

Δημιουργός: romance4love2you, Georgios Kantemis

Δεν είμαι καλύτερος...μα ούτε χειρότερος...από όλους μας! Είμαι απλά εγω ¨">

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα δειλινό μες την πόλη
με τόσα χρώματα ήχους αρώματα
με τόσες σκέψεις κι αισθήματα
να πυρπολούν το είναι μου

Τόσα πρόσωπα τόσες ματιές ν'αλληλοκοιτάζονται
ξένοι κι όμως οικείοι στα ίδια στέκια
σαν χορευτές στον ίδιο πάντα χορό
εκφραστικοί κι όμως τόσο κλειστοί

Και κανείς μα ούτε κι εγώ
να μην τολμά να πει ένα γεια
από φόβο ίσως μην παρεξηγηθεί
ή απλά έχει συνηθίσει την μοναξιά

Ένα μελαγχολικό αέναο μιούζικαλ
όπου όλοι συμμετέχουμε καθημερινά
προσπαθώντας πολλές φορές ίσως
να κάνουμε εμείς το πρώτο βήμα

Μα η σιωπή δυναμώνει την δειλία
ακόμα κι οι παρέες καμιά φορά στέκουν αμήχανα
σαν την μετάβαση από την μία πράξη στην άλλη
μιας όπερας ή ενός θεατρικού

Κι η άρια αχ αυτή η άρια
τόσο μοναδικά πλασμένη κι αποδοσμένη
να προσπαθεί να ξεκλειδώσει τις αισθήσεις
να εξαλείψει φόβους κι ενδοιασμούς

Μα εμείς λες και πιστοί σε κάποιο σενάριο
αδυνατούμε ή απλά δεν τολμάμε να αφεθούμε
στην μαγεία που εκμπέμπει τόσο μοναδικά
κι αναλωνόμαστε στο να χανόμαστε στις σκέψεις μας

Στις ίδιες πάντα μονότονες σκέψεις
σαν το ρεφρέν ενός αγαπημένου τραγουδιού
κι η ζωή περνά και χάνεται τόσο γρήγορα
πριν καν προλάβουμε να την αντιληφθούμε

Αντίο και πάλι φιλαράκια
ίσως αύριο κάποιος από μας βρει την δύναμη
να πει έστω ένα απλό γεια
να σπάσει το αέναο της απομόνωσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-06-2010