φροκ

Δημιουργός: montekristo

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φόρεσα το ρουχο της αγάπης
και σκιστηκε σαν να πέρασα μέσα από τα βάτα
Ψηλαφιστό σκοτάδι
κι ύστερα ημίφως, φως
Ξανα στα σκοτεινά
Στις σπηλιές
στα βάθη της ύπαρξης
ανακαλύπτω έναν διάολο
Ιδιον εγώ!
Τι κάνεις εδώ ρε καλικάτζαρε?
Ποιο δέντρο ροκανίζεις?
Φίλησα το χέρι του παπά
Τεντώθηκα στο στερέωμα
Χαίδεψα τους γαλαξίες και τα νεφελώματα
κούρεψα το γκαζόν στον Παράδεισο

Στα σκαλοπάτια της Αγίας Άννας
παρατηρώ τα ιδρωμένα καπούλια του μουλαριού
Τι τραβάει το ζωντανό!

Σαν τον μετανάστη
ακολουθώ τις ράγες του τρένου
τους πυλώνες της ΔΕΗ
ορατές και αόρατες γραμμές
του άγνωστου τόπου και του νου
Θα μου δώσουν ένα καινούριο όνομα
μια νέα ευκαιρία
Η προσδοκία σπρώχνει τα πόδια μου
Θα γίνω το μουλάρι σας
Θα σας ανεβάζω να προσκυνήσετε στην Αγία Άννα
Κι ο ιδρώτας μου θα νοτίζει τις προσευχές σας
θα ανεβαίνει η μυρουδιά του στους ουρανούς
Να ερεθίζει τα ρουθούνια του δημιουργόυ
που τα ξέρανε στην κόκα

Αχ ρε μαύρη θάλασσα
που με πας τουμπανιασμένο?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-07-2010