Λαχανί αναπτήρας

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φρικτές ωδίνες σ αναγγείλαν,καθώς ερχόσουν στη ζωή
προμήνυμα των επερχόμενων στιγμών και του φευγιού,
φιλιά και αγκαλιές,στολίδια για την πένθιμη γιορτή,
κι η μουσική της χαρμολύπης,σε ήχους στεναγμού.

Άλλοτε ανέβαινες γοργά κι άλλοτε σερνόσουν χάμω
όλο μια ανάσα πιο κοντά,μα πάντα ήσουν μακριά
τη μια ωκεανός,την άλλη ένα κούκουδο στην άμμο
μόνος στο κύμα πάλευες,να χτίσεις μια φωλιά.

Όταν τα σύννεφα περνούσαν,σ αλλόκοτους σχηματισμούς
πόσο πολύ τις σκέψεις του δικού σου νου θυμίζαν,
στον μαυροπίνακα της νύχτας,που κανες υπολογισμούς,
ονειρευόσουν και γύρω σου τ' αστέρια λαμπυρίζαν.

Τον έρωτα συνάντησες,στα μάτια της να φτερουγίζει,
μέσα σε μια στιγμή χειμώνιασε και καλοκαίριασε,
και απο τότε συνεχώς,μες στην καρδιά σου τριγυρίζει
ακόμα ένας χειμώνας,ακόμα ένα καλοκαίρι πέρασε.

Ο χρόνος πέρναγε γοργά,τον είδες στον καθρέφτη
τρυφερά,το πρόσωπο σου με μανία να σμιλεύει
κάποτε πίστευες πως ποτέ,κοντά σου δεν θα έρθει,
-κι εκείνη ακόμα στην καρδιά σου να σαλεύει.

Σβήνουν κι άλλες στιγμές,μέχρι να ρθει το τέλος
στην ψυχή,συναισθημάτων κι εμπειριών πλημμύρα
ψάχνεις μνήμες,να τοξέψεις με της λήθης το βέλος
ποιος άραγε να είχε πάρει,τον λαχανί αναπτήρα;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-07-2010