Μοναξιά

Δημιουργός: sofiagera

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μοναξιά

Σαν άσπρη γάζα μοναξιά μου με τυλίγεις
Άψυχα χάδια στο κορμί μου σπαταλάς,
Με υποσχέσεις την ψυχή μου νανουρίζεις,
Κραυγές και ψίθυρους μια κι΄έξω τους πετάς.

Σ΄αναζητώ στην ηχώ των καφέ τη μονότονη,
Σε νοσταλγώ σ΄ανούσιο κουβεντολόι,
Μου δίνει δύναμη των παθών μου η χόβολη,
Που δεν την κάνω κοινό μοιρολόι.

Μακριά μου παίρνεις ρύπους και πληγές,
Έριδες, κάνεις αναμνήσεις δυνατές
Και στο παρόν που στροβιλίζεται γλυκά,
Ντάμα του γίνομαι, τ΄αγγίζω τρυφερά.

Είσαι ένα δίχτυ ασφαλείας, μια ασπίδα,
Ζωογόνο φίλτρο, αναγέννησης ελπίδα,
Μα σαν σε δέσω γύρω μου σφιχτά,
Παγίδα γίνεσαι, σκοτώνεις την καρδιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-07-2010