-xαρούμενη Ταξιαρχία-

Δημιουργός: Adamopoulos Andreas

.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Kλείνουν και ανοίγουν οι πόρτες στη ζωή μας,
σπάνια χτυπήματα.
Μπαίνουν ψυχές που ποτέ τους δεν θα φύγουν.

Απόκοσμα ουρλιάζουν σαν τρελοί, άνθρωποι
κτήματα μιας βίας με πρόσωπο νεκρικό.

Πατήματα με παράξενα σχήματα και ανάσες
που ακούγονται βραχνές
χλευάζονται στη διαδρομή προς το ατέλειωτο.

Φαντάσματα που κατατρέχουν τις μορφές αιώνια
αυτοεξορισμένων.Κανείς δεν τόλμησε να αγγίξει
ούτε ένα.

Μαύρα τα πέπλα που τη ζωή τους σκέπασαν.
Κρίνονταν εάν το μαρτύριο θα έχει ή όχι τελειωμό.
Την ιστορία μας άλλαξαν.

Θεριά ενάντια στο φόβο μπροστά στους δαίμονες
φάνηκαν αδύναμοι.

Δεσμοί καρδιάς έσπαγαν,τριγμοί στα μάτια και
ύστερα ο θάνατος.

Άνθρωποι που στον αέρα περπατούσαν,κανείς
δεν κοίταξε το πρόσωπο του άλλου.
Μονάχα αισθάνθηκαν και άκουγαν τις μνήνες
τους που τράνταζαν σπίτια και μάζες.

Ακαθόριστες συναντήσεις και λιγότερο γήινες
μορφές τις νύχτες έμοιαζαν,καθώς υπνώτιζαν
κοινό ήδη χαρισμένο σε άλλες ζωές.
Κατέστρεψαν ισσοροπίες και ιδανικά σχεδόν
άτρωτα δομημένα.

Παρέα με την κατάκτηση του κόσμου,θηλιά
και αποχώρηση για έναν αγαπημένο του θεού
με μια λάμψη στα μάτια απο πόνο που όμοιο του
κανείς δεν μαρτυρά.

Τέλος στο όνειρο

Μαστίγωσαν τυφλούς παραταγμένους και
ύστεραν χάθηκαν..

Ήταν η Χαρούμενη Ταξιαρχία σκοτάδι στην πιο
χαμένη εποχή,το μόνο που αγαπήθηκε και έφυγε
με θυσία.


Ανδρέας Αδαμόπουλος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-07-2010