Θάλασσα, Φως Και Ουρανός

Δημιουργός: Torres9, Νικήτας Κριάλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καλοκαίρι μύρισε και ξανά,
κάνω άλλο ένα βήμα.
Παίρνω φόρα και βουτώ στα βαθιά,
στης καρδιάς σου το κύμα.

Πάω στ'άγνωστο,ως εκεί που μπορώ,
όπου η αγάπη ανθίζει.
Πάω στ'άγνωστο σ'έναν ωκεανό,
που αγκαλιές με γεμίζει.

Πώς,θάλασσα,φως
και ουρανός,
γίναν όλα ένα;
Ποιές στάλες βροχής σε ξεγέλασαν;
Πώς,θάλασσα,φως
και ουρανός,
γίναν όλα ένα;
Δες,τ'άστρα ψηλά χαμογέλασαν,
κι όλες οι πληγές σε προσπέρασαν.

Καλοκαίρι μύρισε και ξανά,
σ'έχω στα όνειρά μου.
Σ'αγκαλιάζω,σ'αγγίζω τώρα δειλά,
κι ας μην είσαι κοντά μου.

Πάω στ'άγνωστο,σε μια ακρογιαλιά
κι ας μου μοιάζει με ψέμα.
Πάω στ'άγνωστο,στη δική σου ακγαλιά,
στης αγάπης το τέρμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-07-2010