Όλα με φειδώ

Δημιουργός: sofiagera

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όλα με φειδώ

Βότσαλα τα λόγια σου στην έρημη ακτή μου..
Τα περιεργάζομαι και ένα- ένα τα πετάω στη θάλασσα,
Κοιτώντας τρυφερά την τροχιά που διαγράφουν,
Μέχρι να χαθούν στην αγκαλιά του υγρού στοιχείου.

Κέρμα το βλέμμα μου, που τρέμει την υποτίμησή του..
Σαν συναντιέται με το δικό σου, σαλτάρει μακριά
Στο κενό, στο άγνωστο, στο τίποτα..

Ακολουθώ τα κελεύσματα των καιρών
Και περικόπτω τα συναισθήματα..
Μόνο ο φόβος του εφιάλτη της χρεοκοπίας των πάντων
Παραμένει αλώβητος.

Όλα με φειδώ, οι ματιές, τα λόγια, τα δάκρυα, τα γέλια,
Τα φιλιά, τα αισθήματα, οι αισθήσεις, ακόμα και οι...διαισθήσεις!
Εμπάργκο και στην ελπιδα, που δίνει αέρα στα μυαλά..

Τα πάντα σφίγγουν...
Μήπως να σφίγγαμε τα χέρια;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-07-2010