Απ' το μηδέν έως το μηδέν

Δημιουργός: giannis0911, X.Ι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]ένα χέρι …

είναι το αντίδοτο που γεννά το μοναχικό μονοπάτι του "γιατί ;"
αντίδωρο σε όλα εκείνα τα γιατί που ανατέλλουν δίχως ποτέ να δύσουν
και μένουν σκοτεινά μέσα στο φως τους
ακλόνητα και ασάλευτα κοσμήματα της μοναξιάς μας.

ο ήλιος έδυσε και συ να περπατάς
μέσα σε δρόμους σκοτεινούς

ψυχή..

διαβάζοντας ασταμάτητα της μοναξιάς σου όλα τα γιατί
μες στην σιωπή απάντηση δεν βρίσκεις
μόνο περπάτα και μην σταματάς
μίλησε λίγο να σε ακούσω ,φανερώσου
άκουσα την αδύναμη φωνή σου, χαμογέλα
άναψε το φάρο σου για να φανεί η μορφή σου
να φωτιστούν του είναι σου οι ωκεανοί
βγάλε φωνούλα πεντακάθαρη
λευκή στον κόσμο τον παράφωνο και μαύρο
ζωγράφισε το Όνειρο στο βλέμμα σου
μην φοβηθείς
όλους αυτούς που σε κοιτούν και προσπερνούν απορημένοι
στην μοναξιά να μην χαμογελάς μην την εκάνεις ερωμένη
τα δάκρυα σου μάζεψε
στέγνωσε τα με ένα χαμόγελο
καθαρό
γέλα και ζήσε την χαρά
το γέλιο που πικράθηκε είναι ένα διάφανο διαμάντι
λάμπει περισσότερο από κάθε άλλο γέλιο.

τώρα το ξέρω τι σημαίνει ζωή να σ' έβρω
σημαίνει αδιάκοπα να σε ζητάω
να σ’ αγαπάω έτσι όπως είσαι
με όλα σου τα αναπάντητα γιατί
τα γιατί που έκαναν συντρίμμια τα πλάσματα της καρδιάς σου
μα εκείνη μάζεψε στοργικά ,να ανασυνθέσει τα είδωλα
να τα λατρέψει
----------------------------------
εκεί που ο ήλιος ερωτεύεται τη γη
κι ανθίζει το χαμόγελο στα χείλη σου
στον άνθρωπο ξανά πιστεύω . [/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-07-2010