Η Παρθενοπιπίτσα

Δημιουργός: ferelpis, αρτέμης αξαρλής

απο ακυκλοφόρητη συλλογή μου τα κολύδρια του λόγου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ΠΑΡΘΕΝΟΠΙΠΙΤΣΑ

Δι’ ονόματα της χάρισε η νονά της .
Τη βάπτισε Παρθένα και Πιπίτσα!
Όνομα πράμα το λοιπόν η φαμελιά της
τη φώναζαν, σαν…παρθενοπιπίτσα!

Μ’ ένας τσίφτης , νεαρός κάποιο βραδάκι
της μόστραρε σε στυλ ρομαντικό.
Τι θ’ έλεγες να βγούμε για ποτάκι
και άμα λάχει και κάνα σιροπιαστό?

Το όμορφο ρομάντζο, κάπως έτσι
ξεκίνησε, στο δρόμο το σωστό.
Μα, πάνω π’ έγλυφε η πιπί το κουταλάκι
ο μόρτης…σφύριξε και, ένα…χειροπιαστό!
Λίγο σιρόπι, με φεγγάρι και η..πίτσα
στο παρελθόν ξαπόστειλαν
το… παρθενοπιπίτσα!

Σκεφτήκανε , τ’ απονενοημένο,
να το κρατήσουνε παντοτινά κρυφό.
Γιατί να χάσει τ’ όμορφο όνομά της
να παραμείνει, όπως τον παλιό, καλό καιρό!

Πάνω στο δίμηνο όμως ακριβώς και κάτι,
τα σημαδάκια είχαν γίνει φανερά.
Κι’ ενώ η μαμά δεν έκλεινε πια μάτι,
ο φάδερ ρώταγε, πως πάχυνε η μικρά?

Αχ μωρέ Μπάμπη τι ρωτάς,
του λέει η Κίτσα!
Ξέρεις βρε πόσα λιπαρά
έχει η μεγάλη… πίτσα?
«Τι εννοάς, απόρησε ο Μπάμπης».
Μας έχουν φέρει προ τετελεσμένου?
Ωμά το λες η παρθενοπιπίτσα
ολίγον σκέτη, έχει μείνει από Πιπίτσα?

Τι να σου πω, το γρίφο βρήκες?
Δεν λες καλά
που καταργήθηκαν οι προίκες!!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-07-2010