Πάντα μαζί σου

Δημιουργός: sofi_arg

Μετά από καιρό, η έμπνευση έκανε μια στάση στην πόρτα μου..Είχα αρχίσει να νιώθω άδεια..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σ'αγάπησα όπως δεν έχω αγαπήσει κανέναν άλλον, ποτέ στη ζωή μου.
Όπως αγαπάει μια μάνα το παιδί της κι όπως θαυμάζει ένας νάρκισσος το είδωλό του..
Και σε έχω τόσο πολλή ανάγκη.
Όσο έχει ανάγκη ο άνθρωπος τον αέρα για να ζήσει κι όσο χρειάζεται ένα δέντρο τη γη για να ριζώσει..
Και μου λείπεις πολύ...
Όπως ο ήλιος λείπει από τον ουρανό όταν βρέχει
και όπως ζητάει το νερό μια διψασμένη έρημος...

Και η μαγεία δεν υπάρχει πια στην καθημερινότητα μου,
από τότε που έπαψες να μου χαμογελάς όταν χαράζει.
Μια φωτιά καίει τώρα όλα όσα πόθησα κι όλα όσα λάτρεψα, γιατί ήταν όλα δικά σου!
Δεν έμεινε πίσω τίποτα για μένα όταν έφυγες...
Και βυθίζομαι στο κενό, στον πόνο, στο φόβο, στο σκοτάδι, στον όλεθρο...

Μα καθώς βυθίζομαι βλέπω μπροστά μου τα μάτια σου
κι έτσι λαμπερά που είναι σαν αστέρια του πιο όμορφου καλοκαιρινού ουρανού
με οδηγούν πίσω στην επιφάνεια..
Φως πλημμυρίζει τον απελπιστικά μοναχικό κόσμο μου...
Και ξαφνικά θυμάμαι γιατί σ'αγάπησα..
Και γιατί δεν έχει τόση σημασία που σε έχασα σε μια στροφή
της ζωής και δεν πορεύομαι πια στο πλάι σου...

Γιατί είσαι κάτι πολύ ανώτερο από φίλος και σύντροφος μου.
Είσαι κομμάτι μου!
Κομμάτι από τη σάρκα μου και σε βλέπω όταν κοιτάζομαι στον καθρέφτη και κομμάτι από
την ψυχή μου και σε αφουγκράζομαι σε κάθε αναπνοή που παίρνω...
Κι έτσι θα διασχίσω τα μονοπάτια του καιρού μου
ευτυχισμένη,χωρίς να διστάσω και να κουραστώ,κουβαλώντας σε μέσα μου,
μέχρι τη μέρα που θα ξανασυναντηθούμε...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-07-2010