παφ παφ παφ, ετσι δεν ακουγοντε;

Δημιουργός: joker alemaoh, Χρηστος

...ετσι τα ακουγα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ηρθε ξανα κοντα του...
μονο που αυτη τη φορα ειναι διαφορετικος,
δεν εχει εκεινο το γνωριμο, φλογερο βλεμμα
δε δειχνει θυμωμενος μαζι του
οχι αυτη τη φορα...
σημερα δεν εχει και πολλα να του πει
τον ξερει πια,
τον νιωθει οπως ποτε αλλοτε.
δεν ηρθε να του βαλει τις φωνες...
γυρισε κοντα του γιατι εκεινος τον καλεσε
ηθελε να τον ακουσει
ηθελε να νιωσει την κριση του,
ομως αυτη τη φορα ειναι σιωπιλος
για πρωτη φορα δειχνει πικραμενος
η πρωτογνωρη θλιψη που αντικριζει στα ματια του
εχει παρει τη θεση του θυμου
που εκεινος περιμενε να αντιμετωπισει.
οι ρολοι εχουν αντιστραφει,
τωρα αυτος τον χρειαζεται,
αυτος τον εχει αναγκη...
-που ησουν;
-δε με χρειαζοσουν,
ειχες ο,τι σου ελειπε
-το πιστευεις κ εσυ;
-μαζι το ειδαμε,
μαζι το ζησαμε,
μαζι το πιστεψαμε...
κλαψε...
κλαψε μα κοιταξε με..
-κι εσυ κλαις!
-μαζι κλαιμε...
-ποναω!
-δεν ειναι πονος..
φωτια ειναι...
κι εμενα με καιει..
ετσι ειναι τα πυροτεχνηματα,
πετανε ψηλα,
σκανε,
γεμιζουν τη νυχτα χρωματα...
ειναι πολυ ομορφα,
σε κανουν να γελας...
αμα ομως πεσουν πανω σου,
σε καινε...
σου αφηνουν σημαδια..
-μαζι θα ποναμε...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-07-2010