Το Παραλήρημα Δημιουργός: Just Me!, Κανελλία http://kanellia.wordpress.com Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Σε αγαπάω! Έχω τόσα να σου πω μα μόνο αυτό μου βγαίνει! Σε αγαπάω, σε αγαπάω, σε αγαπάω...
Μην φεύγεις... Σε παρακαλώ με όλη μου την καρδιά μην φεύγεις... Σε αγαπάω! Μη με αφήνεις μόνη μου... Πες μου ποιον θα βρω, ποιον σαν εσένα; Πώς θα καλύψω το κενό; Ναι, ξέρω πρέπει... Για το καλό και τον δύο... Μα...
Σε αγαπάω!!! Κανείς σαν εσένα... Ποτέ σαν εσένα... Μόνο με εσένα! Σε αγαπάω... Σε παρακαλώ, βρες λύση, κάνε κάτι, μην φεύγεις... Δεν μπορώ, δεν αντέχω να σε χάσω... Δεν το καταλαβαίνεις; Τρελαίνομαι... Σε αγαπάω!
Καμιά αγκαλιά σαν την δική σου... 7χρόνια είναι αυτά! 7 χρόνια μιας περίεργης φιλίας... Είναι το είδος που λατρεύω, το είδος που μου ταιριάζει...
Δεν μπορεί να ήταν η τελευταία αγκαλιά η σημερινή, δεν γίνεται... Δεν μπορώ να το δεχθώ...
Θέλω το σπίτι μου, με ακούς;;; Πήρες το σπίτι μου μαζί σου... Είναι άδικο! Δεν μπορείς να μου το προσφέρεις και ξαφνικά να αποφασίζεις να το πάρεις πίσω... Είναι δικό μου!!! Η θέση μου; Ποιός θα πάρει την θέση μου;;;
Απλά γύρνα πίσω... Σε αγαπάω όσο δεν φαντάζεσαι... Και ξέρω πως με αγαπάς!!! Το ξέρω...
Να προσέχεις τον εαυτό σου..! Με ακούς; Να προσέχεις... Σου αξίζουν τα καλύτερα! Κοίτα όταν έρθουν να ανοίξεις τα μάτια σου και να τα δεις... Είσαι βλάκας ρε... Θα χάσουμε πολλά όμορφα!!!
Το ξέρω, το ξέρω πολύ καλά πως πρέπει να φύγεις... Καταλαβαίνω... Αλλά καρδιά είναι αυτή, δεν μπορείς να την κατακρίνεις γι' αυτά που λέει... Με βάση την λογική είναι το σωστό... Μα κανείς μας δεν ρώτησε την καρδιά μου... Εκείνη ήρθε μαζί σου, αποφάσισε να είναι δίπλα σου για μια ζωή... Πάρτην και κάντην ό,τι θέλεις... Ανήκει σε σένα πλέον...
Και να ξέρεις... Έκανα πολύ κόπο για να την “συναρμολογήσω”, είναι ακόμα εύθραυστη, να την προσέχεις...
[align=right][B][/I][I]Λία... Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-07-2010 | |