Δε θα σου φανερωθώ

Δημιουργός: Medelegief,

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τώρα που στέγνωσαν πια τα δάκρυα στο πρόσωπο μου,
δεν προσπαθω ξανά να σε πείσω για κατι, μόνο,
βλέπω γύρω μου τους τοίχους που ‘χτισες αθόρυβα.
Ξαφνικά πως ξύπνησα, και εδώ θα μείνω τώρα πια.

Γιατί η φυγή, λύση δεν είναι , σ’ έμαθα κι απόψε.
Δεν υπάρχει λόγος να παραδοθώ, πια να κρυφτώ.
Δεν αισθάνομαι την ανάγκη πια να σε μισήσω.
Δεν αισθάνομαι την ανάγκη πίσω να σ’ αφήσω.

[B]Ρεφραίν
Πως μέσα σου μ’ έκλεισες απορώ,
χωρίς εσύ να με αγαπήσεις.
Πως έφυγες ξαφνικά από εδώ,
χωρίς εγώ να δώσω μια μάχη.

Όπου κι αν γύρω μου κοιτάξω εγώ,
παντού εσένα καρδιά μου συναντώ.
Σ’ όποιο ταξίδι σου κι αν παρασυρθώ,
τα βηματά σου απλώς ακολουθώ.

Ήσουν ο φύλακας αγγελός μου,
δε θα σ’ αφήσω ποτέ απ’ έξω,
θα ‘σαι για πάντα η αγάπη μου,
πάντα εσένα μέσα μου θα κλαίω.

Μα δε θα σ’ αφήσω να το μάθεις ποτέ κι ας σ’ αγαπώ.
Δε θα σου φανερωθώ ποτέ, δε θα σου φανερωθώ.[/B]

Β’ κουπλέ
Κι ας φοβάμαι πάλι τις νύχτες που ίδιες μοιάζουν.
Θέλω με σένα, χωρίς εσένα να κινδυνεύσω.
Κι ας νομίζω πως κι απόψε αυτοκαταστρέφομαι,
πως εδώ σε σένα, δίχως εσένα πια έρχομαι.

Κι ας τ’ άφησες όλα εκτεθειμένα απέναντι μου,
δεν υπάρχει λόγος να παραδοθώ, πια να κρυφτώ.
Δεν αισθάνομαι την ανάγκη πια να σε μισήσω.
Δεν αισθάνομαι την ανάγκη πίσω να σ’ αφήσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-07-2010