Κόκκινο

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ντύσε με χρώματα της μέρας και απ’ το δείλι
πάρε το κόκκινο που βάφει το φιλί,
απ’ άκρη σ’ άκρη να το απλώσουμε στα χείλη
να’ χει ο έρωτας αιτία στη βολή.

Κάνε το σώμα μου καμβά, γίνε πινέλο
σπάσε το άσπρο, από μέσα του να βγω’
Μες της αγάπης την πορφύρα εγώ σε θέλω
να με ζητάς , και από τον πόθο να ριγώ.

Ντύσε με χρώματα κι αρώματα της νιότης
με γιασεμιού ανασαιμιά να σε ζητώ ‘
μέσα στο βλέμμά μας να ζει η ανθρωπότης
όπως την έπλασε ο θεός, χωρίς θεό.

Δώσε μου σχήμα και μορφή, γραμμές και δέρμα
δώσ’ μου ανάσα με ένα φύσημα βαθύ
Λίγο πριν φτάσουμε στο νήμα, πριν το τέρμα
η αγωνία μου σαν κόμπος να λυθεί.

Ντύσε με χρώματα της νύχτας κι αν χαράξει
θα’ μαι στο πλάι σου η μέρα σαν φανεί.
Ξανά το κόκκινο στο στρώμα μας να στάξει
κι εμείς απ’ το όνειρο να βγούμε ζωντανοί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-08-2010