απνοια

Δημιουργός: dragonmaster

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

βυθιζομαι σαν να περνουνε χιλα χρονια
σε αβυσους ατελειωτους ψευτικους βυθους
τα αηδονια παψανε και σβησανε τα αστερια
μα ακομα περπαταω χελωνα σε ιδιους ρυθμους

νυκτα με απνοια και ακομα ανασαινω
νυκτα με πανσεληνο και ακομα εγω παιδευω
τις σκεψεις μου να ορισω
τα θελω να τα προσδιορισω
και ας με λουζει παντα η ιδια απατη
να σαι παντοτε μπροστα
και παντα μακρια
σαν νυκτα με την μερα

ακομα δεν μεγαλωσα και εχω ζησει
ακομα επεσα πριν καν πεταξω
και ακομα ακουει την αραχνη να υφαινει
μια νυκτα με απνοια η ψυχη μου ανασαινει

θρηναει ο αιαντας την αδικη κριση
τα αρματα που εχασε με δολο
μια ψυχη αδεσποτη σε πονω
μα ειναι ολα καλα η ζεστη ακομα υπαρχει
και απνοια βουβη με υγρασια μας σκεπαζει

μα ειναι ακομα τα φαντασματα
διαφανα τις νυκτες
μα ειναι ακομα περιεργα τα ονειρα
στης απνοιας την αγρυπνια
και οταν βουβη θα πεφτει υγρασια

βοηθα ουρανε χανομαστε στις ατελειωτες ζεστες
και στις απνοιας τις νοθειες
και ακομα και αν περασανε τα τρενα
ακομα περιμενουμε στο ιδιο σταθμο
το εισιτηριο που χασαμε το τρενα σαν ξαναρθει
την γη που ακομα μας ανεχεται και σε οτι ακομα υπαρχει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-08-2010