Σου 'χει τύχει ποτέ…

Δημιουργός: ατάλαντη

Τελευταία ανάρτηση. Ευχαριστώ όλα τα μέλη του stixoi.info που με τίμησαν όλον αυτόν τον καιρό με τα σχόλιά τους. Σας χαιρετώ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αποφάσισα να αφήσω την ποίηση στους ποιητές, και τα δικά μου βίτσια ανικανοποίητα. Η συγγραφή είναι μεγάλη υπόθεση, γι' αυτό και δε χωράνε σ' αυτή 'μικροί' άνθρωποι. Καλώς ή κακώς, όλον αυτόν τον καιρό έγραψα κάποια πράγματα (που μόνο ποίηση δεν είναι, λόγω απουσίας δημιουργικής σκέψης, και συνήθως δεν βγαίνει καν νόημα), από ανάγκη για έκφραση και επικοινωνία κατά κύριο λόγο, αλλά και για την πλάκα μου. Χαζομαρίτσες μπορεί να γράψει ο καθένας άλλωστε. Το θέμα είναι κατά πόσο ευχαριστημένος μπορείς να είσαι. Εμένα προσωπικά, με πειράζει που δεν μπορώ να γράψω, και ζηλεύω αυτούς που μπορούν. Με 'τρώει', δηλαδή. Θα μου πείτε, τι μας νοιάζουν όλα αυτά; Έτσι τα λέω... σαν εξομολόγηση, προς τον εαυτό μου κυρίως. Για να το πιστέψω...

Συνεχίστε να γράφετε... σταματήστε να αυταπατάστε (που δε νομίζω να αυταπατάται κανείς σας).

Ακολουθεί κάτι τελευταίο, για ενθύμιο.




Σου ‘χει τύχει ποτέ…


…να δεις εφιάλτη τόσο τρομακτικό που να θέλεις να φωνάξεις, αλλά να μην βγαίνει η φωνή σου;

…να βρεθείς ανάμεσα σε δύο διαφορετικούς κόσμους, όπου στον έναν αισθάνεσαι πως κάτι λείπει, και ο άλλος σε κάνει να νιώθεις μικρός;

…να θέλεις να ανεβείς πάνω σε μια γέφυρα, και να ουρλιάξεις την ώρα που περνάει από κάτω ένα τρένο;

…να μείνεις μόνος σ’ ένα δωμάτιο, και να λαχταράς την παρουσία πολλών ανθρώπων;

…να ονειρευτείς πως έχεις δεκάδες ζωές -όλες διαφορετικές μεταξύ τους-, και να μη ζεις καμία από αυτές;

…να δημιουργήσεις πράγματα νομίζοντας πως είναι καλλιτεχνήματα, και να ανακαλύπτεις ότι έκανες λάθος;

…να φλέγεται η ψυχή σου από συναισθήματα, και να μην μπορείς να τα μοιραστείς;

…να ασχοληθείς με κάτι που γεμίζει τον χρόνο σου, κι εσύ να νιώθεις ανικανοποίητος;

…να έρθεις αντιμέτωπος με την πραγματικότητα, και να ξεσπάσεις σε λυγμούς;

…να αποκτήσεις γνώση που ποτέ δεν σε ενδιέφερε;

…να βρεθείς ανάμεσα στο πλήθος, και να τρέμεις μήπως σε προσέξουν;

…να είσαι σίγουρος για κάτι που γνωρίζεις, και να σε αμφισβητούν;

…να θέλεις, και να μην μπορείς;

…να μπορείς, και να μην θέλεις;

…να γνωρίζεις τον δρόμο, αλλά να έχεις χαθεί;

…να δωρίσεις την ψυχή σου, και να μην την πάρει κανείς;




Τότε ξέρεις…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-08-2010