Επαναπροσδιορισμός

Δημιουργός: stigmi

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στην προσπάθειά μου
να επαναπροσδιορίσω τον εαυτό μου,
κάηκαν πολλοί άνθρωποι, ακόμα και εγώ.

Εις ανάμνηση λοιπόν των άνευ όρων!
Για την πρώτη νύχτα,
το πρώτο φιλί,
για το όνειρο,
το σεντόνι,
το μπουρνούζι...

Περίμενα εκείνο το κύμα.
κι ο χρόνος να αποδρά απ τα κλειστά παράθυρα
εντείνοντας τη δύναμη της προσμονής.
Ήθελα;
Ήθελα!

Και μας είδα ξανά.
Στο τίποτα και στο πουθενά.
Και άρχισε το γαϊτανάκι της παράνοιας.
Αλλάζει ο άνθρωπος;
Αλλάζει..μέχρι και και τα φώτα μας αλλάζει!

Κι άρχισαν τα χιλιόμετρα, οι λογαριασμοί,
τα πως και τα γιατί,
Τα ναι,τα όχι, τα θέλω, τα φοβάμαι..
Δεν είχα πια λόγια να σπαταλήσω,
άλλωστε είχαν πια κοπεί πολλά πράγματα
χωρίς καμιά αιτία
Τι και αν ξαναεπιτεθήκαμε στη ψυχή μας,
δε χρειαζόταν να την κατασπαράξουμε κι όλας..

Αντέδρασαν οι ελπίδες.
Η καρδιά μου έκανε ένα κρακ κι έσπασε έναν χτύπο.
Το πριν και το μετά τα απέβαλλε η λογική
και το σήμερα, μας ξέρασε στα μούτρα.
Το βράδυ μετά απο το μετά
έμαθα καλά πόσο αλμυρά είναι τα δάκρυα
μα ακόμα δεν έμαθα τι χρώμα έχουν.
Το πρωί βρήκα το μαξιλάρι μου γεμάτο αίματα,
δάγκωνα τα χείλη μου όλη νύχτα..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-07-2005