Σύννεφό μου

Δημιουργός: sofiagera

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σύννεφό μου

Χάνεσαι, φεύγεις, σύννεφό μου ταξιδιάρικο,
Μαζί σου παίρνεις ό,τι από σένα περιμένω
Και τ΄άδειο βλέμμα μου, θολό, παραπονιάρικο,
Σ΄ένα κορμί, πάντα στη γη καθηλωμένο.

Χειμώνες, καλοκαίρια σε προσμένω,
Βροχή να γίνεις, χιόνο πυκνό,
Μικρό παιδί, και σε κοιτώ απορημένο,
Να παίζεις μ΄άλλα σύννεφα, κρυφτό, κυνηγητό!

Μη μου φωνάζεις να ανέβω να σε φτάσω,
Να βυθιστώ στην ομιχλώδη σου αγκαλιά,
Δεν έχω δύναμη απ΄τη γη μου να πετάξω,
Προσμένω, εκείνη, να με διώξει μακριά.

Και τότε αιώνια θα ζω στην αγκαλιά σου,
Δίχως βαρίδια, ελεύθερη καρδιά,
Πεσκέσι μου τα βάσανα μες την ανεμελιά σου,
Μπροστά απ΄τον ήλιο, θα περνώ καμαρωτά. SG 16 /8 /10

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-08-2010