Ναρκαλιευτής

Δημιουργός: μηχανοδηγος

.....σε όσους πήγαν...και γύρισαν.....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κι ο πόνος βουβός….
Λέξεις αδύναμες …
στα χείλη δεν φθάνουν….
Εύθραυστο κέλυφος…
Δέρμα μωρού…
-η ψυχή-
σε βράχια κοφτερά….
μπουσουλάει .
Σαράκι…δουλεύει
σε υπόγεια τροχιά…
Τρύπες φριχτές…
-της ψυχής σου λαγούμια-
Σάρκας κομμάτια….
Μαύρο το αίμα….
Πόνος παντού…
Συνήθη αναλγητικά…
-ασπιρίνες του νου-
ποτά και τσιγάρα….
Κι η καύτρα να καίει…
αφηρημένα δάχτυλα….
Μουδιασμένο μυαλό…
Έξοδοι κινδύνου κλειστές….
-μια …μια…τις γνωρίζεις-
Άρρυθμη καρδιά…
-ανάποδοι χτύποι-
δεν στέλνει το αίμα…
στα μακρινά σημεία…
Παγώνουν τα δάχτυλα….
Χαρτί και μολύβι…
-σπαθί και μπαλτάς-
σε χέρια χασάπη….
Μάτια θολά….
Δάκρυα πηχτά…
αδύνατον…
το δρόμο για τα χείλη…
να πάρουν.
Πόδια λυμένα...
-παραπαίει το βήμα-
Τροχιά…μεθυσμένη….
Απαίσιο σφύριγμα…
-ανέμου τραγούδι-
Το ψύχος πολικό....
Παραλύεις….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-08-2010