κολυμπαγε σαν χελι

Δημιουργός: αισχυ(λος), ΣΠΗΛΙΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τ’ Αυγουστιατικο τρεμοπαιζε φεγγαρι
και εμεις καθομασταν κι ακουγαμε το κυμα
σαν τον Διογενη που ζουσε σε πυθαρι
δεν αγοραζονται τα παντα με το χρημα.

Μικρη παρεα και η φωτια, ειχε πια σβησει
και αγναντευαμε το δροσερο νερακι
ο Τακης φωναξε, ‘’η βραδια μας δε θα κλεισει
αν δε βουτηξουμε για βραδινο μπανακι.’’

Τα ρουχα βγαλαμε και πεσαμε στο κυμα
γιναμε ένα με φεγγαρι και νερακι
μονο με τρομαζε από το πρωτο βημα
τον ανδρισμο να μη μου φαει κανα ψαρακι.

Τα αγορια κολυμπησαν, οσο πιο γρηγορα μπορουσαν
και χαθηκαν στη νυχτα σαν τα βελη
και εμεινα εγω, με τα κοριτσια που μιλουσαν
οταν με τρομο φωναξαν ‘’βοηθεια ένα χελι’’

Κολυμπουσα μα δε μπορουσα να τις φτασω
στο τελος φωναξα να τις καθησυχασω,
‘’όχι μη φευγετε αυτό δεν είναι χελι
είναι το μερος του κορμιου μου που σας θελει.’’

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-08-2010