ενας καθρεφτης σπασμενος σε αστερια

Δημιουργός: Ηypocrisy, γιουλη τσαμαλ

αυτο. τι αλλο.........

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Zησε λοιπον. απολαυσε το απλο....
αφου απο παντα ηταν απλο. Ηταν απλο.
οπως απλο ειναι να μην κοιμασαι
ησυχα να μην κοιμασαι
οπως κι οταν χανεσαι σε βυθους
και λαχταρας να μεινεις εκει.
Λοιπον ζησε. παντα θα βγαινει καποιος μπρος σου
να σκιαζει να ματωνει τη μικρουλα χαρα.
μονο και μονο επειδη δεν ανηκει κανενος
μα οχι και το θεορατο ταιρι της..
Ορμα...
Καρφωνε τον.... στην θεση του που αφησε παλι κενη
κι αντε χασου... ζησε
δεν φταις που περασες.... ειναι οτι παει κοντρα στην μοιρα
για σενα αυτο δεν μπορει να απολαυσει... τη δικη του ζωη
κι ας εσυ μπορεις..
αυτη 'ναι η ισορροπια. ? μεταξυ των ανθρωπων.
δυο ασυμβατες οψεις. ασυμφορη η καθεμια
βλαβερη στα ματια της αλλης
η μια συνωστισμενη... μονη
η αλλη ποτε της... αγνοημενη
απλο ε... τιποτα.



αισθανομαι να γραφει η ψυχη σου αυτουσια αυτη
και ειναι το θαυμα, πως το αναγνωριζεις..
αισθανομαι εκεινη την μυχια την επιτακτικη αναγκη σου να γραφουν
με την ψυχη τους στη ψυχη σου
αισθανομαι το μερακι σου για ζωη τοσο ισχυρο οσο χρειαζεται
να κατατρωγει τον καθε σαρακα
να υποσκελιζει το φθοροποιο συναισθημα
που καταδυναστευει και εξαχρειωνει το περασμα της
για οσο χρειαστει.
αισθανομαι εκεινη την σιωπη που πια αδυνατει
αυταπατες αλλες να γεννησει.αρνειται να εξηγησει
για να μοιραστει μια απειροστη σταλα ζεστασιας
την γευση της δροσιας απευθειας απο την πηγη
που μεγαλωνει κι εγκαταλειπει
αχωριστες τις αισθησεις στη συνειδηση του φευγαλεου
αγγισματος που, χαρακωνει αδιακοπα την καρδια
και με το αιμα της γραφει τη μνημη πιο φτωχη
πιο ζωντανη με το περασμα του χρονου
σ' αισθανομαι να κραδαινεις και να σειεσαι δεντρο ασαλευτο
μ' αισθανομαι να'μαι εσυ
μ' αισθανομαι τυχερη
με σενα που ξερω βαθια μεσα μου πως δεν ξερω
και ευτυχη σε αισθανομαι.
εναν καθρεφτη απαρχης σπασμενο σε αστερια
που θελει να ζησει
ενα ενα το κομματι ως τα σωθικα
αν δεν φτασει πως θα μπορουσε ποτε να σβησει.
το χερι σου που σκαλιζει αποχαμενο το παντα ασημαντο
με τους αιχμηρους καρπους της γης τους μολις κυλισμενους
την απειρη πληγη
μες στου φευγαλεου χαρτιου την εκρηξη
αμαραντοι। ευοσμοι σχηματισμοι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-08-2010