Το διαμαντένιο παλάτι

Δημιουργός: rosestar, Ελευθερία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info


[color=fuchsia][B]ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΟ ΠΑΛΑΤΙ[/B][/color]

[color=purple][B]Αμέσως στο μυαλό μου, μου ήρθε η εικόνα ενός υπέροχου παραμυθένιου οικοδομήματος, με πρίγκιπες και πριγκίπισσες, με αυλικούς, με κάτασπρα άλογα να σέρνουν ρομαντικές άμαξες και έναν κόσμο που ρέει η χλιδή, τα χρώματα, τα αρώματα των αυτοκρατορικών κήπων και την παντοτεινή ευτυχία. Μα ξάφνου ήρθε μια αντίθετη εικόνα στην άλλη άκρη της φαντασίωσής μου. Ένα αμμμουδένιο παλάτι, σαν αυτά που πλάθουν τα παιδιά τα καλοκαίρια στις ακρογιαλλιές. Πύργοι από άμμο και θαλασσινό νερό. Χτίζονται από βλαστάρια που αποτυπώνουν τα άγουρα ακόμη όνειρά τους, εξωτερικεύοντας τις επιθυμίες του εσωτερικού τους κόσμου. Τοποθετούν και σημαιούλες χάρτινες, για να είναι πιο εκφραστικά τα παλάτια. Με τη δύση του ηλίου, ένα κύμα πλησιάζει δειλά και διαλύει τα παλάτια που φτιάχτηκαν από μια απλή παιδική καρδιά. Στη μέση της ονειροπόλισής μου, είδα ένα διαφορετικό παλάτι που το δημιούργησα μόνη μου. Ήταν πλούσιο, πιο εντυπωσιακό και ας μην είχε διαμάντια και ρουμπίνια. Το ονόμασα "ψυχικό παλάτι", ένας χώρος μυστικός που ζωγράφισα τα όνειρά μου με ένα μαγικό πινέλο που ήταν παρατημένο σε ένα παλιό κλειδωμένο συρτάρι. Τα χρώματα ήταν φωτεινά, με πρώτιστη αρετή την ελπίδα. Οι πριγκίπισσες ήταν λιτές στην καρδιά, στολισμένες με φορέματα αγάπης. Οι πρίγκιπες δεν αντιμάχονταν μεταξύ τους για το ποιος θα αποκτήσει τον θρόνο του πατέρα τους τον βασιλιά. Τα λουλούδια του κήπου δεν έκλαιγαν πια, οι δροσοσταλίδες τους ήταν μόνο ως ανάσες δροσιάς από το ηλιόκαυμα της μέρας. Οι υπηρέτες είχαν και αυτοί μια θέση στο παλάτι και ήταν όλοι ίσοι χωρίς κοινωνικές διακρίσεις.
Μα ένα δάκρυ τότε κύλισε από τα ονειροπόλα μάτια μου και θόλωσε την οπτασία που αντίκρυζα. Δεν έσβησε όμως το όνειρο της ψυχής, κανείς δεν είχε πρόσβαση να διαγράψει το όνειρο. Ο τεχνίτης καταστρέφει ή οικοδομεί το παλάτι που δημιούργησε, και αν είναι ουτοπικό τότε εκείνο θα σβήσει από μόνο του.[/B][/color]

[color=fuchsia][B]Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.

Ελευθερία 25 ετών[/B][/color]


[color=blue][I][B] [U]KANSAS[/U]
I close my eyes
only for a moment
and the moment's gone
all my dreams
pass before my eyes a curiosity
dust in the wind
all we are is dust in the wind

Same old song
just a drop of water
in the endless sea
all we do
crumbles to the ground
though we refuse to see
dust in the wind
all we are is dust in the wind

Now, don't hang on
nothing last forever
but the earth and sky
it slips away

And all your money
won't another minute buy[/I]

Dust in the wind
all we are is dust in the wind
dust in the wind
everything is dust in the wind [/B][/color]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-08-2010