Ελλάδα

Δημιουργός: Κωνσταντίνος2004, Κωνσταντίνος

"Θεέ μου ποσό παράξενοι ειν’ οι δικοί μας τόποι
θλιμμένα τα τραγούδια μας μα γελαστοί ανθρώποι"

Δ.Α.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια ζωγραφιά γεμίζει το μυαλό μου
Σαν ανασαίνω τη γαλάζια σου πνοή
Φυλακισμένος μες στα όρια του δρόμου
Βαδίζοντας στην ίδια διαδρομή

Κάπου ξεχάστηκες και έμεινες ξοπίσω
Μα μ' ένα βλέμμα σου αλλάζεις το καιρό
Όμορφες λέξεις προσπαθώ να σου χαρίσω
Σε συλλογιέμαι και τι είν' όμορφο ξεχνώ

Λευκές καμάρες κι ένας ήλιος μερακλής
Κερνάει τη θάλασσα με κύμα ο αγέρας
Μες στα σοκάκια μοναχή ψυχορραγείς
Μα λάμπεις στην ηχώ μιας καλημέρας

Φτερουγίζεις και σκορπάς τον ουρανό
αγέρωχη κόρη που περίφαν' αρμενίζει
Μια πολιτεία ξεχασμένη στο βυθό
Την αρχοντιά σου ο καιρός την ακονίζει

Σε νιώθω πάντα στις αυγής, τις πρώτες ηλιαχτίδες
Και στην γλυκιά σιωπή, του μεσημεριού
Τα δειλινά με χρώματα, ντύνουν τις ελπίδες
Και τις νυχτιές η πιο όμορφη, είσαι του χορού

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-07-2005