Ο χορος της μοναξιας

Δημιουργός: tarifula

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σα γραμμης λεωφορειο νυχτερινο
η αγαπη..διχως φωτα.. διχως φρενα
πριν χαραξει ειχα πει θα κατεβω
μα δε εχει ουτε σταση ..ουτε τερμα..

Σα μια απαντηση κρυμμενη απο καιρο
σ'ενα σπιτι που κανενας πια δε μενει
καθε βραδυ προσπερναω μη τη βρω
και τη ψαχνω καθε αυγη απελπισμενη...

Στριμωγμενες τις φωτιες κυκλοφορω
σ'ενα ψεμα που φοραω.. και με παγωνει
κι η αληθεια.. σαν αφορετο παλτο
στη ντουλαπα χρονια τωρα να παλιωνει
μα του χρονου το σαρακι δε τη λιωνει
και χορευει η μοναξια μες το σαλονι..

Σα μια ωρα που ξεχαστηκε μιση
και αντι για μπρος οι δεικτες πανε πισω
το αντιο που κρατουσα σα πληγη
στην αποσταση μετραω..μα δε το βρισκω..

Σα τα ονειρα που αποτομα ξυπναν
ιδρωμενα απ'τον ηχο της φωνης σου
και τις νυχτες μου και παλι τις τραβαν
τρεις ανασες μακρια απ'τη ζωη σου..

Στριμωγμενες τις φωτιες κυκλοφορω
σ'ενα ψεμα που φοραω.. και με παγωνει
κι η αληθεια.. σαν αφορετο παλτο
στη ντουλαπα χρονια τωρα να παλιωνει..
μα του χρονου το σαρακι δε τη λιωνει
και χωρευει η μοναξια μες το σαλονι..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-08-2010