Κρικοι Χρυσοι

Δημιουργός: poet1971, ΔΕΜΕΡΤΖΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ζυγός... σύζυγος... χρειάζονται δύο κάτω απο έναν ζυγό!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΚΡΙΚΟΙ ΧΡΥΣΟΙ

Αργός σκοπός κυλάει μέσα στα χρώματα
βγαίνει από ένα πιάνο με καημό,
κρύωσε πάλι η μέρα στο βασίλεμα
έγειρα, έτσι, πλάι σου και ‘γω.

Μισή φωτογραφία όλο το μέσα μου
κορνίζα, βάλανε το παρελθόν μου
ψευτιά ζωής για δες που με οδήγησες(!)
χρώμα χλωμό –κρυφό– στο πρόσωπό μου.

Χαμόγελα που κρίνουν ένα τίποτα,
-μια αίσθησή μου κάτι αφουγκραζόταν-
μια θέση παρακάτω δεν με πείραζε,
αφού η ζωή που ήθελα, εκεί βρισκόταν.

Στην πίκρα ενός έρωτα παράφορου
ενώ ανώμαλα η ζωή μου προσγειωνόταν,
φιλιά κλεφτά, της νιότης τα γνωρίσματα
αγνώριστα στον καθρέφτη μου κοιταζόταν.

Για δες που τώρα χτυπούν πολύ τα λόγια σου,
δεμένοι οι πόθοι μ’ άσπρη αλυσίδα.
κάλυμμα το λευκό που τους εσκέπαζε,
η δική σου αναπάντεχη ελπίδα.
[B]Οι κρίκοι χρυσοί, του φορτιού χρυσά τα σίδερα,
οι ανέσεις και τα ήθη χαλινάρια,
χτυπούσανε στην πλάτη μου τα όνειρα.
ΜΑ…στο σκάλισμα του ζυγού
του σβέρκου μου τα λίγα απομεινάρια!!!![/B]

ΔΕΜΕΡΤΖΗΣ Γεωργίου ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ "ΚΡΙΚΟΙ ΧΡΥΣΟΙ" Copyright® 2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-08-2010