Μικρό χρονικό

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έχει ο καθένας μας πέντ’- έξι ψυχολόγους
Δυο-τρεις γιατρούς και έναν μπάτσο κολλητό
Είν’ οι χαρές μας σαν ποντίκια σε υπονόμους
Κι όλη η ζωή μας σ’ ανοιχτό λογαριασμό.

Εφημερίδες κι ενημέρωση για βλάκες
Και τελευταία λεν ξυρίζουν τον γαμπρό
Θε μου πως γέμισε η πλάση σου μαλάκες
Πόσο μαλάκας είμαι άραγε κι εγώ.

Είχα ένα όνειρο μικρός να γίνω κάποιος
Κι όλοι μου λέγαν να ‘σαι πάντα δυνατός
Κι έγινα απ’ έξω δυνατός μα μέσα σάπιος
Κι όσο σαπίζω τόσο λεν είμαι σωστός.

Ζω σε μια πόλη που παρκάρω όπου να ‘ναι
Κι όταν κορνάρω με φωνάζουν βασιλιά
Συναγερμούς και κλειδαριές για να κοιμάμαι
Με μία plasma που την παίρνω αγκαλιά.

Είδα προχθές έναν τσιγγάνο να περνάει
Με ένα τρίκυκλο αργά στην Τσιμισκή
Ένα σωρό σιδερικά να κουβαλάει
Τέσσερεις μπόμπιρες μαζί κι ένα σκυλί.

Ακολουθούσα λυπημένος για δυο στάσεις
Με ένα βλέμμα που του φώναζε «Ντροπή!»
Μ’ αυτός δεν έπαιρνε χαμπάρι απ’ τις φάσεις
Και τραγουδούσε κι όλοι είχανε γιορτή.

Τότε κατάλαβα το νόημα του κόσμου
Κι όλα αυτά που γράφουν χρόνια οι σοφοί
Για να το ζεις φτάνει να είσαι ο εαυτός σου
Κι όχι να ψάχνεσαι στα πως και στα γιατί…

Το βράδυ γύρισα ξυπόλητος στο σπίτι…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-08-2010