Μια Συγνώμη

Δημιουργός: ppoppo

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΜΙΑ ΣΥΓΝΩΜΗ


Μεγάλου πόνου βογγητά μες τ’ αναφιλητά σου
από τα στήθια φύτρωσαν αγκάθια και τρυπάνε
Στα μάτια τ’ άδεια δυο ζωές που κόπηκαν στα δύο
νεκρά κι ακούνητα στοιχειά κάψαν το παραμύθι
καμιά ανάσα μαρτυρά τον πιότερό σου βίο

Κι ήρθε μια ελπίδα από χρυσό και μάλαμα φτιαγμένη
κι ορκιζόσουν στο Θεό πως έμοιαζε με Ηλιο
Για λίγο δες πως γέλασαν τα χείλη σου σα κρίνα
μα τόσο λίγο κράτησε τούτη η μαύρη ζέστη
χαμήλωσες το όνειρο να φτάνεις κι ήταν κρίμα

Γονατισμένη στα σκαλιά που ανέβαινες για χρόνια
έκλαψες πάλι γοερά με τ’ όνειρο κοντά σου
Κάποιος αδέξια το πατάει ανόητα το σκοτώνει
κείνο το όνειρο σκορπάει κομμάτια πέφτει χάμω
μα δες! Δε καταδέχτηκε να εκφράσει μία συγνώμη

Κι όλα μπορείς να συγχωρείς μα τούτο είναι μεγάλο
βάρος που είναι ασήκωτο κι άγνωστο και ξένο
Δε μοιάζει να’ ναι διαβατός ο δρόμος που σ’ ανοίξαν
κι οδηγεί σ’ ένα βουνό με σίδερα κι ατσάλια
που πλάκωσε τα πόδια σου κι ώρες πολλές πονέσαν

Περνάει ο χρόνος γρήγορα και το θυμό μερεύει
φίλη με το παράπονο καρδιακή έχεις γίνει
Πάλι ψηλά θα ανεβείς ξανά ίσως γονατίσεις
χαιδεύοντας τα κρίνα σου πικρά πολύ γελώντας
τον Ηλιο που σε έκαψε κρυφά θα συγχωρήσεις

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-08-2010