Τι ειναι ;

Δημιουργός: curious

A happy vicar I might have been two hundred years ago,to preach upon eternal doom and watch my walnuts grow .E.B.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τρεφεται με τις σαρκες των γεννητορων της ,

των προπατορων της , κι ομως δεν ειναι τερας .

ωστοσο , εκεινοι, ακομη ζωντανοι . Μπροστα πηγαινει ,

Θεριευει , γιγαντωνεται κι ομως εκεινοι διπλα της ,

παντα συνοδηποροι . Θεριο δεν ειναι , κι ομως καμια

φορα Θηριο ντυνεται .




Ζει χιλιαδες χρονια κι ειναι αγεραστη ,

κι ο χρονος , ο πατερας της .

Ο ενας τον αλλο τρεφει και γεννα , κι 'οι δυο μαζι αθανατοι δημιουργουν ,

μα παντα τη ζωη υπηρετουν ,

σε γενος θνητων και εφημερων , αφεντικα .

Το γενος των ανθρωπων , η μητερα της ,

τεκνο η ιδια ,βασιλισσα τρανη και αξεπεραστη .


Ολα τα προσπερνα , πισω της τ' αφηνει ,

ποτε δεν τα ξεχνα , απλα τα κρυβει απ' την μνημη ,

μα δεν τα νικα , ουτε νικιεται απο αυτα .

τα γεγονοτα ανικητα στην ληθη της .


Πολλοι την αγαπουν , παντα καποιοι την μισουν ,

γιατι να την αλλαξουν δεν μπορουν, δεν φτανουν .

Ποτε δεν δινεται , ανεραστη , σπανια αφηνεται ,

κι οσους αφησε , το ονομα τους , στο δρομο της να χαραξουν ,

με πονο ανθρωπινο και θανατο τους κερασε ,

στεφανι ενδοξο , μηποτε και τους ξεχασουν .


Καποιοι την ερμηνευουν , την μελετουν ,

την αναλυουν , την δικαζουν , μα ατελευτητα κοπιαζουν .

Τοσο καλα τα μυστικα της τα κρατα κρυμμενα ,

που κι αυτη φοβαται , πως θα μεινουν ,

στους κολπους της , εγκολπια , παντοτινα θαμμενα .


Κι οποιος πλησιασει , για να αφουγκραστει ,

πρωτα τον σταυρωνει , με χιλιους τροπους

και καπριτσια- γριφους του παρελθοντος ,

που εχει σκαρφιστει .

Κι αν δεν κουραστει σε σκονες και χαλασματα ,

αρχαια και νεοτερα συγγραμματα ,

με κατι ελαχιστο , τον φιλοδωρει ,

για να μην πτοηθει κι απο τα καλλη της ξεμαγευτει .

Τα αλλα , τα ακριβα κραταει στο σεντουκι ,

με ζηλο , σφαλιστα και καθε χρονο-αιωνα , μοιραζει μερικα ,

σε οποιους επιλεξει , στο γενος των θνητων

και των εφημερων .


Ουτε η απωλεια , ουτε η αιματοχυσια ,

σ' αυτην δεν αλλαξαν ροτα- πορεια ,

δεν σταθηκαν εμποδια , ικανα .

Αταραχη πορευεται ανα τους ανθρωπινους αιωνες ,

η ενδοξη βασιλισσα Ιστορια .

Σε σπηλαια , σε καστρα , σε κοινες ζωες ,

μια γραμμη ακατανοητη ,που ενωνει κορυφογραμμες

και σμιγει ευθειες νοητες κι ' ομως κυκλους κανει

και επαναλαμβανεται με απιστευτη συμμετρια και ταχυτητα .


Δεν χαριζεται , κερδιζεται , δεν υποκρινεται ,

συνηθως κρυβεται , μεχρι να την γνωρισεις ,

να την αποκαλυψεις .

Ολο τον χρονο , τον αιωνιο , εχει παραστατη στο πλευρο της ,

κι ομως αγεραστη παντα πορευεται ,

ο χρονος πατερας , δουλος κι ' αρχηγος της .

Εκεινη μενει , εμεις φευγουμε .

Κι' ολα παλι απ' την αρχη... για τους επομενους .


Οποιος το τελος της αδημονει , να δει ,

στην αρχη του πρωτου κοσμου , θα γυρισει ,

Σε κυκλο αεναο κι ατερμωνο , πικρη επιστροφη .

Γι' αυτο , προτου πραξει , μεσα του , σοφα ας αναλογιστει .

Φωτεινη-ζοφερη , ανεκδιηγητη , η ενδοξη βασιλισσα- Ιστορια .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-08-2010