Παραμύθι Δημιουργός: ATHINA2005 ένα γλυκό παραμύθι για όσους ξέρουν να δίνουν.(πηγή:ΣΕΛ ΣΙΛΒΕΡΣΤΑΙΝ) Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Ήταν κάποτε ένα δέντρο , που αγαπούσε ένα παιδάκι
Μα και εκείνο το αγοράκι , έπαιζε με το δεντράκι
Για αγάπη μεγάλη μιλούσαν , όλοι γύρω στο χωριό
Και τα έτη γοργά περπατούσαν , με παιχνίδι και χορό
Μα τα χρόνια πέρασαν ,το αγοράκι , έγινε άντρας
Και δεν ήθελε να παίζει ,τώρα πια με το δεντράκι
Μια ανάγκη μεγάλη ζητούσε , χρήματα να ταξιδέψει
Και το ναύλο του δεν είχε , κι ήθελε να το γυρέψει
Και το όμορφο δεντράκι , κόβει φύλα και τα δίνει
«Πούλησε τα στα χαρίζω» , και «καλό να 'χεις ταξίδι»
Από αγάπη αυτό τα πήρε , το κουτό το αγοράκι
Σε άλλα μέρη έφυγε κι άφησε το φιλαράκι
Κι αλλά χρόνια κι αν πέρασαν , ήρθε πάλι το αντράκι
Και ζητούσε τον κορμό του ,τώρα πια για να τον κάψει
Είχε κρυώσει από τις βόλτες
και έπρεπε να δυναμώσει
Εάν αγάπη έχεις και ξέρεις , «πάρε» λες κι ας πονέσεις
Όλα θα τα δώσεις , ξέροντας πως θα γιατρέψεις
Έτσι μόνο του πια τώρα , έμεινε σαν κουτσουρακι
Δεν είχε πλέον ούτε φύλλο , μα ούτε και κλαδάκι
Μα η αγάπη δεν πήγε χαμένη , νατο πάλι!! γεροντάκι
Ήρθε μόνο του κρατώντας ένα μόνο μπαστουνάκι
Αχ καλό μου παλικάρι , τίποτα άλλο πια δεν έχω
Εγώ είμαι πια ξυλάκι
Κούτσουρο για να καθίσει
Μοναχά ένα γέρικο ανθρωπάκι
Αγάπη με τα χρόνια , ρίζωσε σ' αυτους τους δυο
Κι ο γερακος είχε ανάγκη , έστω τώρα ένα σκαμνάκι
Το κομμένο το δεντράκι ,είναι τώρα ευτυχισμένο!!
Ευτυχισμένο είναι και το γέρικο αγοράκι.
Κι αν πονάει το ν'αγαπαμε , δώστε κάτι παραπάνω
Όλο και κάποιο παιδάκι , θα αγαπάει το δεντράκι
Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-07-2005 | |