Σε μια κλωστή από στιγμές πλεγμένη

Δημιουργός: giannis0911, X.Ι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Απόψε η νύχτα ξετυλίγει το κουβάρι
σε μιά αρχή , σε μιά ματιά, σ' ένα φιλί
σε όλα εκείνα που η στιγμή τους μου 'χε πάρει
καρδιά μυαλό , μαζί και λογική

Σε μια κλωστή από στιγμές πλεγμένη
εγώ κι εσύ, με της αγάπης μας το νήμα
επάνω στο βελόνι του έρωτα δεμένοι
κεντάμε στη ζωή, του χρόνου μας το ντύμα

Σε ένα κουβάρι η αγάπη τυλιγμένη
σ’ ένα πιθάρι οι στιγμές μας φυλαγμένες
με μια ματιά στο μέλλον να προσμένει
όσες ακόμα η ζωή ,δεν έχει υφασμένες

Κι όταν η θύμηση ανοίγει το πιθάρι
το άρωμά σου αναδύει μια μορφή
λίγο η νύχτα , λίγο η κλωστή και το φεγγάρι
μοιάζει η καρδιά μου ανθισμένο γιασεμί

Ελπίζοντας το πέπλο που θα πλέξει
ριγμένο μες του χρόνου μας το βάθος
να ‘ναι ζεστό και η ομορφιά του να αντέξει
έως το τέλος των στιγμών, στις πλάτες μας το πάθος

----------------------------------------------------------------------------------------------

Είναι που βλέπω μες τα μάτια σου ένα όνειρο
είναι που το φιλί στα χείλη σου, μου σταματάει το χρόνο
είναι που σαν κοιτάζω μέσα σου
γεννάει το βλέμμα μου , στο χάος μου ένα κόσμο.
Και δεν μπορώ το αύριο
μέσα σ’ αυτό το πάθος της στιγμής
με μια λαχτάρα στη καρδιά ,να μην προσμένω.
Να ονειρευτώ τον έρωτα
που οι στάλες του ιδρώτα μας ,στο μέτωπο
στέκουν νωπές να μαρτυρούν
τα ίχνη τους, πως σε κορμιά προσπέλασαν.
Μεγάλη η φλόγα της στιγμής μας τώρα
σα το ξερόκλαδο καίγεται το κορμί μου.
Στις στάχτες και στα αποκαΐδια μου
ανάβει της λαχτάρας μου η φλόγα .
Μαζί σου ως το τέλος μου
να κάψω τη ζωή μου.[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-08-2010