νυχτέρια - Καλοκαιράκι

Δημιουργός: αντικλείδι, πελαγία Σ. κουκίδου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

" ν υ χ τ έ ρ ι α "

θες να μιλήσουμε για ξεχασμένα χάδια
για`κείνα τα ατέλειωτα νυχτέρια
όταν τα χείλη μου σου μάθαιναν τον έρωτα
και ντρέπονταν μαζί σου και τ`αστέρια ;

θες να μιλήσουμε για χάδια ανομολόγητα
σε μέρη που δεν τα`χε ανακαλύψει
κανένας άλλος πιο μπροστά από`μένανε
στο σώμα σου σημάδια για ν`αφήσει ;

θες να μιλήσουμε για μακροβούτια αξέχαστα
που`κανα μέσα στο γυμνό κορμί σου
τον πόθο σεργιανούσα στ`ακρογιάλια σου
και δεν εχόρταινα με την αναπνοή σου ;

πες μου, άλλο τι θες, λαχτάρα μου ;
με πλήγωσες και τίποτα δεν θέλω να θυμάμαι
μονάχα κάποια βράδια στο ποτήρι μου
σε πνίγω, σε μισώ, μα σε φοβάμαι..




« έρωτες του θέρους »

Δυο ποτηράκια τσίπουρο κι ένας μεζές
μοιράστηκαν στο ίδιο πιάτο
δυο χέρια σμίξανε, μαζί και οι ματιές
και τσούγκρισαν να βρούνε άσπρο πάτο

Δυο βλέμματα ζεστά και δυο ψυχές
καθίσανε στο ίδιο ταβερνάκι
χαμένα άραγε σε κάποιες Κυριακές
ή μήπως στην φωνή του Τσαουσάκη ;

Δυο ανάσες πάλεψαν να βρουν τον νικητή
σ`ένα κρεβάτι πάντα ενοικιαζόμενο
ένα απ`αυτά, που αν το καλοσκεφτείς
περαστικός είσαι και πάει για τον επόμενο

Δύο ζωές τραβήξανε τον δρόμο τους
μια κι ό τι αρχίζει, πρέπει να τελειώνει
γιατί οι έρωτες του θέρους μοιάζουνε
παλιά κλωστή, που δεν περνάει στο βελόνι..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-08-2010