Θα βγούμε άραγε;

Δημιουργός: sofiagera

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα βγούμε άραγε;

Σε ξαναβρίσκω απροσδόκητα στο προθανάτιο βήμα του έρωτα.
Στα ίδια δώματα, στις ίδιες ώρες, σ΄άλλες στιγμές,
Επιμήκυνση και επικάλυψη, παλιών στιγμών,
Που ενώθηκαν, αργά ή αγκομαχώντας με το τώρα.

Ένα τώρα τεντωμένο που περπατάμε επάνω του,
Δίχως δίχτυ ασφάλειας, με θεατές πολλούς
Να παρακολουθούν με κομμένη την ανάσα,
Την κούρσα μας αυτή που οδηγεί
Στην αναγέννησή μας ή στην δια παντός εξαφάνισή μας.

Με την πρώτη ματιά, κύκλος το τώρα μοιάζει,
Κοιτώντας όμως προσεκτικότερα,
Βλέπεις να υποκρύπτεται ένα σπιράλ
Τόσο γεμάτο με επιτυχίες, καταποντισμούς,
Χωρισμούς και ανταμώματα,αγάπη και μίσος, συμπάθεια και περιφρόνηση.

Όλα αυτά χτυπημένα με δύναμη στο βαθύ τούνελ του χρόνου,
Κάνουν ένα κοκτέιλ με γεύση πρωτόγνωρη, μοναδική, σκέτη εξάρτηση.
Στο τούνελ αυτό πισωγύρισμα δεν υπάρχει.
Μόνο θανάσιμη στασιμότητα ή έξοδος.
Θα βγούμε άραγε;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-08-2010