Εμπνευση

Δημιουργός: curious

A happy vicar I might have been two hundred years ago,to preach upon eternal doom and watch my walnuts grow .E.B.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μαυρος σαν εβενος , ο Πηγασος --- δικος μου ---

κρυφομιλει και κρυφοπεταριζει ,

με αλαβαστρινες οπλες χωμα μαυρο

και γονιμο σκαλιζει .



Και να ' σου ξεπεταγεται πηγη , κρυσταλλινη

και χειμαρρος δροσιζει μια στερφα γη .

Να σκυψω και να ασπαστω της εμπνευσης το θειο δωρο ,

με δαφνες αγριες του δασους , να το ροδοστεφανωσω

να ταξω , να προσευχηθω , το ονομα της θειας εμπνευσης ,

ποτε δεν θα προδωσω !



Θα δεσω κομπο- ξορκι σε δεντρο ιερο, βαλανιδιας

Δρυιδων και οι νυμφες που υπηρετουν τα φυλλα και τα κλωνια ,

μαζι μου θα χορεψουν σε εαρινο χορο ,

θα ' ναι μια ενωση θεσπεσια , αιωνια .


Κι υστερα σε λιμνη ακριβοθωρητη ,

απο σκεψεις εφορες και γονιμες να ξεδιψάσω ,

σαν Ζιγκφριντ σε αιμα διαφανο ,

να λουσω ολο το λογισμο .

Και σε βραχους αντιλαλος να επιστρεφει ,

γλυκυτερη η φωνη μου , εντος ... η εμπνευση μου .



Σε ποιο χειμαρρο φωτος να βαφτιστω ;

Ουτε ενα δραμι σαρκας αβαφτιστο - αμετοχο ,

να μην αφησω , μην τυχει κι εγω οπως ο ηρωας ,

να φονευτω , αφου πια εργο και στιχο δεν θα μπορω ,

να δημιουργησω .



Εκεινος σκοτωσε τον Δρακο , στο αιμα του λουτρο !

Κι εγω ποιο Δρακο να σκοτωσω απ' ολους

και στο αιμα ποιου να ξεπλυθω ;


Λογος βαρυς και λογος αδειος , χωρις τον λογο τον μεστο ,

για μονοκερατο οδηγο .


Μ ' εναν Πηγασο εβενινο , αστατο και φευγατο -- δικος μου --

που ολο κρυφομιλει και κρυφοπεταριζει ,

απ' τη ραχη του συνεχεια θα γλιστρω .


Νομιζω ... πως αποκοιμηθηκα και τωρα που τον υπνο αποχαιρετησα

... καταλαβα , πως ονειρο εβλεπα ,

γλυκο κι υστερα πικρο .


Το θειο δωρο της εμπνευσης δεν ειχα ,

ουτε εγω !

Ποιον δρακο απ' ολους να σκοτωσω

και στο αιμα ποιου να ξεπλυθω ;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-09-2010