Χτυποκάρδι

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τίποτα,χάος... -οξύμωρο.
Ξέρεις,κάτι νύχτες που δεν ξέρεις αν νύχτωσε
απλά ξέρεις ότι είναι νύχτα,...απ' το φεγγάρι.
Περπατάς,μόνος με το φεγγάρι μπροστά
να μην βλέπεις τη σκιά σου,
αλλά το ξέρεις πολύ καλά...πως πάντα αυτή πίσω σου είναι.
Δεν ξέρεις που πας,αν θα φθάσεις ποτέ.
Τα βήματα σου αντηχούν,
απλά για να καλύψουν τους χτύπους της καρδιάς.
Δε θες πια ν' ακούς,δε θες πια να μετράς.
Τ' αστέρια απλά υπάρχουν,για να σχηματίζουν αστερισμούς.
Κι όταν πέφτουν,τ' αφήνεις να σβήσουν
στην άκρη του ορίζοντα,
εκεί που το πρωί,ο ήλιος θα βγει
και γι αυτή αν ερχόταν προς το μέρος σου
ο ήλιος θα έφευγε...
Κάποτε ίσως να προσπερνούσε το φεγγάρι
και τότε πρώτα θα φθανε η σκιά της
κι εσύ αδίστακτα θα την ποδοπατούσες
μέχρι να φθάσεις σ αυτή
να την τραβήξεις στην αγκαλιά σου
να δείτε τον ήλιο μαζί ν ανατέλλει
πριν προλάβει ένα ακόμα αστέρι να σβήσει.
Ξημέρωσε,οι σκιές πήγαν για ύπνο.
Κουράστηκες να περπατάς
μα κίνησες πάλι,τρομαγμένος
απ της καρδιάς σου τους χτύπους...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-09-2010