Αγάπη

Δημιουργός: Costantine, Κων/νος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άμα πεινάς, το ξέρεις, διαμαρτύρεται το στομάχι σου. Άμα κρυώνεις, το ίδιο. Άμα αγαπάς πώς να το καταλάβεις;
Γιατί; Τι είναι αγάπη;
Κάποιος πήγε να πει κάτι και δεν είπε τίποτα. Είπε πώς είναι κάτι σαν φωτιά. Μα είναι; Άλλος είπε πως είναι δροσούλα, άλλος πως είναι βάσανο, κι άλλος είπε πώς είναι όνειρο . Τι είναι, τέλος πάντων...;; Κι αν, πάλι, αγάπη είναι κάτι που το λένε "αγάπη", είναι αυτό η αγάπη;
Βάλε μια δύση κι ένα βαρκάκι να λιώνει μέσα. Ομορφιά! Μα, αν δεν υπάρχει μάτι να το δει, είναι ομορφιά; Ένα πουλάκι κελαηδά ολομόναχο σ' 'ενα έρημο δάσος...αν δεν τ'ακούσει κανείς...είναι κελάηδησμα; Μπορεί να κελαηδήσει γλυκά ένα ολομόναχο πουλάκι, αν δεν υπάρχει πίσω από κάποιο φύλλο το αυτάκι ενός άλλου πουλιού; Πήγαν και οι σοφοί να πούνε κάτι πάνω σ'αυτό και τα κάνανε θάλασσα. Αυτοί, γι'αγάπη! Τα μωρά ξέρουνε περισσότερα.
Η αγάπη είναι δυνατό σαν μπόρα και μαλακό σαν αφρός. Αβέβαιο σαν κύμα και σίγουρο σαν την ανατολή. ό,τι πεις και ό,τι δεν πεις. Κοντινό σαν το χέρι σου και μακρινό σαν άστρο...
Ένα λουλούδι είπε: "Αγάπη; Είμαι εγώ!". Τι είναι όμως πραγματικά Αγάπη;
Όσο έχεις κάτι μέσα σου και δεν χρειάζεται να το πεις, το έχεις και ησυχάζεις. Σε καίει...Σε λιώνει... Εσύ το βλέπεις, το νιώθεις, κι αντί να βάλεις τα κλάματα, το ρίχνεις στο τραγούδι. Είσαι μεθυσμένος και δεν έχεις πιει ούτε σταγόνα!
Αυτό το "πράγμα" πρέπει να σκάβεις μέσα σου μια λακούβα να το θάβεις κι ό,τι γίνει. Μη το λες πουθενά! Ασ'το να σε κάψει! Θα ξέρεις ότι χάνεσαι λίγο λίγο από μια αρρώστια που δεν ξέρεις το όνομα της. Θα ξέρεις όμως ότι είναι μια αρρώστια που σε κάνει όμορφο. Ομορφαίνεις και πεθαίνεις...κι όταν θα νομίσεις ότι πέθανες ...θα'χει τελειώσει η αρρώστια. Θα είσαι ζωντανός μα θα είσαι κι άσχημος. Θα'χεις φριχτά ασκημίσει.
Αλήθεια...αυτό είναι η αγάπη; Όποιος αγαπά δεν μπορεί να το πει. Κι όποιος δεν έχει αγαπήσει... δεν το ξέρει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2010