Ενθάδε κείμαι

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...ξα μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ενθάδε κείμαι

Λαμπρή υπόσχεση ονείρου μητρικού
Ψιλοκομμένη σε κύβους
Μαριναρισμένη στο ζην
Έτη τόσα και βάλε
Αναζητούσα σκεύος ικανό
Αναζητούσα βαθμούς αρκούντως υψηλούς
Για δείπνο φανερό κατ' εξαίρεση

Ενθάδε κείμαι

Διατηρητέα σε καιρούς αντιπαροχής
Αφιερωμένη στο ζηλευτό αμάρτημα
Το πρώτο
Με την αναλγησία του πανάγαθου κριτή
Απολαμβάνω συνθήκες ακανόνιστες
Και στην ήττα τη μεγάλη βαφτίζομαι
Αιώνες τώρα
Δαγκώνοντας αδιάντροπα γη, ουρανό και θάλασσα
Ενσαρκώνω την υποψία των απέραντων ορίων
Ασφαλής ενοχή πτωχευμένου παράδεισου
Με το σημάδι ξεθωριασμένο στον κόρφο
Με τον ιδρώτα γλυφό
Για μια πτώση ξεχασμένη από καιρό
Ελλείψει όφι

Ενθάδε κείμαι

Ασταθής ποσόστοση μιας γερασμένης θέωσης
Γελασμένη από τη γλώσσα
Προδομένη από τα μάτια και τα αυτιά
Αγγίζω ατέρμονα μια γεύση υφάλμυρη
Και στην ανάσα η ζωή να έρχεται
Και να φεύγει
Μόνη της πάντα
Ελαχιστότερη κι από τον ίσκιο μιας στιγμής
Αφόρητη ελπίδα
Μάταιη
Αόρατη εν μέσω τρισδιάστατων παρόντων
Μ' ένα αυλάκι να ποτίζω ανώφελα
Ένα ξερό κορμί

Ενθάδε κείμαι

Σαρκοβόρα μνήμη παιδικού χαρταετού
Άπατρις εξ αίματος
Ξεσκισμένη σε σύρματα ηλεκτροφόρα στην αυλή των προγόνων
Ανακρίνω ακούραστα τη νύχτα
Με την κατηγορία της εσχάτης προσμονής
Και φωταγωγημένη υπέρμετρα
Κατά κράτος βυθίζομαι
Σ' ένα ξημέρωμα πάλι

Ενθάδε κείμαι

Σιωπηρή απόχρωση ενός κόκκινου
Κι ενός γκρίζου
Κρεμασμένη επιμελώς ώρες ανήλιαγες
Σε τόπο χλοερό
Ατενίζω στη γραμμή του τερματισμού
Την πιο επίφοβή μου συνειδητότητα
Απλό τμήμα της τροφικής αλυσίδας
Των αρχέγονων ασπόνδυλων
Ελέω γκουρμέ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2010