Δεν Είχα Τι Να Πω

Δημιουργός: Just Me!, Κανελλία

http://kanellia.wordpress.com

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μίλησα με άνθρωπο που είχα να ακούσω χρόνια...
Συζητούσαμε για τα παλιά και το συναίσθημα ήταν ακριβώς το ίδιο με τότε... Μαζί και η νοσταλγία!
Είπαμε για τις ζωές μας, τα νέα μας...

Εκείνη παντρεύεται, παλεύει για το σπίτι της, ονειρεύεται τα παιδιά που θα έρθουν...
Πάνω στην κουβέντα μου είπε πως μιλάει μόνο εκείνη, να της πω τα νέα μου...

Δεν είχα απάντηση...
Όχι πως δεν έχουν αλλάξει με τα χρόνια τα πράγματα αλλά είχα να πω μόνο τα τυπικά, που σπουδάζω και τι σκοπεύω κι εύχομαι να κάνω... Της μίλησα για τα επιτεύγματα του αδερφού μου και την οικογένειά μου!
Δεν είχα τι να πω... Πόσο τραγικό μου ακούγεται...

Στο τέλος μου είπε πως χάρηκε που με άκουσε αν και η φωνή μου ήταν πιο βαριά, διαφορετική...
Νόμιζε πως ήταν επειδή είμαι άρρωστη αλλά πως λες πως δεν φταίει αυτό...

Είναι απλά κουρασμένη... Έχασα το κέφι που είχα μέχρι πριν λίγα χρόνια και μου το λένε διάφοροι τελευταία... Δεν έχω την αισιοδοξία που είχα, η πραγματικότητα μ' έχει προσγειώσει άσχημα...

Μην με ρωτάτε γιατί... Ναι, ξέρω, είμαι τυχερή... Έχω την οικογένειά μου, το σπίτι μου, τις σπουδές μου, τους φίλους μου... Αλλά ό,τι κι αν μου λέτε, όσο αχάριστη κι αν ακούγομαι μου λείπει αυτό το κάτι... Αυτό που θα μου έδινε ενέργεια...

Πόσα χρόνια τώρα βλέπω γύρω μου ζευγάρια που λάμπουν τα μάτια τους... Που δεν χρειάζεται να έχουν λεφτά για να βγουν και σε παγκάκια να κάθονται μια χαρά είναι αρκεί να είναι μαζί...Να είναι ερωτευμένοι!
Χθες είδα ένα ζευγάρι στο μετρό αγκαλιά... Πόσο μπορεί να πόθησα εκείνη την στιγμή μια τέτοια αγκαλιά...

Ο ίδιος πόνος χρόνια τώρα, το ίδιο κενό και πάντα η ίδια κατάληξη...
Σπίτι μόνη μου να γράφω και να κλείνομαι όσο περισσότερο μπορώ στον εαυτό μου...

Τώρα πια και να έρθει δεν έχω να δώσω τίποτα... Κουράστηκα πολύ, ειλικρινά...

[align=right][B][I]Κανελλία...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-09-2010