Ποτέ δεν είναι αργά (τέλος χρόνου)

Δημιουργός: nikmitrou, Nikos Mitrousis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ογδονταενός ετών εσύ μικρό σπουργίτι… κι εγώ ογδονταδυό
φεύγουν τα καλοκαίρια, φεύγουν οι χειμώνες… κι εγώ ακόμα εδώ.

Σου στέλνω τριαντάφυλλο, μη μου προσφέρεις αγκαθιά,
τώρα που η ζωή μας τελειώνει΄ έλα να σε πάρω αγκαλιά.

Τις ρυτίδες σου μην κρύβεις, τη φύση μην αρνείσαι,
τι τα χρόνια κι αν περάσαν΄ μικρό κορίτσι είσαι.

Εγγόνια τα παιδιά σου, σου χαρίσαν,
χαρές και χάρες τη ζωή σου τη γεμίσαν.

Στο παζλ της πορείας σου ένα κομμάτι απουσιάζει,
δέξου με έστω και τώρα΄ το δικό μου ταιριάζει.

Τι κι αν μεγαλώσαμε, τι κι αν γεράσαμε,
την πρώτη την αγάπη ποτέ μας δεν ξεχάσαμε.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-09-2010