Ουρανέ μου, κατεργάρη

Δημιουργός: TomMan, Θανάσης Μάνεσης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα ’ρθουν πάλι περιστέρια και θ’ ανοίξουν τα φτερά
να πετάξουμε μαζί τους σ’ ολογάλανα νερά,
μην πιστεύεις τους αλήτες που το χάραμα γελάν
θάβουνε τον ουρανό μας, που πουλιά πετάν.

Ουρανέ μου, κατεργάρη, βάστα μην παραδοθείς
σ’ άπλωσα το ένα μου χέρι, για να προσδεθείς.
Σύρε φέρε τα παιδιά σου, σύννεφα φωτιάς,
αποπαίδι είμαι πάντα μιας χαμένης αγκαλιάς.

Άστραψε ξανά ουρανέ μου, φέξε πάνω στα βουνά
λεύτερα να ανασάνω, να ’χω δίπλα μου πουλιά.
κι αν χαρά με πλημμυρίσει, μη μου παραπονεθείς
μη ξεχνάς σου ’χα μηνύσει, για να προσδεθείς.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-09-2010