Το απόλυτό σου…

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είχες κρυφτεί σ’ έναν παλιό σου αστερισμό
και μελετούσες των ονείρων τις απάτες
μα της νυχτιάς σε είχανε δει κάτι διαβάτες,
να ερμηνεύεις της αγάπης τον χρησμό

Το απόλυτό σου, Μυρμιδόνες μυθικοί,
σ’ ένα χωράφι μιάς νυχτιάς το ‘χανε σπείρει,
μα είχαν σκουριάσει της αγάπης μας οι πείροι
κι είχαν πνιγεί τα σ’ αγαπώ σε μια αλυκή.

Να φυγαδέψεις σου ‘χαν πει έναν ληστή
αν θες τα όργανα να παίξουν στη γιορτή σου,
μα με κομμένη από χτες την αορτή σου
ποιου μονομάχου το σπαθί να τροχιστεί;

Κι ενώ είχες βγει στων οριζόντων τ’ ανοιχτά
διεκδικώντας τον αρχαίο οβολό σου
στην λαιμητόμο να μη μπει ο τράχηλός σου,
τα λόγια ακούστηκαν μιας μάγισσας πνιχτά:

«Όσοι λακίσαν απ’ της μάχης τις φωτιές
δεν θα γλιτώσουνε τον φόρο του αιμάτου
θα ‘ναι τα θύματα απάνθρωπου θανάτου
και θα τους σέρνουν στα καμίνια οι νοτιές».

Λες θ’ ανασύρεις απ’ τα υπόγεια της γης
για την αγάπη, τους πανάρχαιους τους τόμους,
μα όλοι για φόνους γράφουν, και για λαιμητόμους,
κι ούτε μια λέξη , για αμνήστευση φυγής..

Είχες κρυφτεί σ’έναν παλιό αστερισμό
τα «πρέπει»εδώ, και τα «μπορεί» σε άλλο καρνάγιο
που νάβρω Αρχάγγελο, που νάβρω έναν άγιο
να μου αναστήσει τον παλιό μου τον δεσμό!!!

14.09.2010

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-09-2010