Αφιερωμένο σιωπηλά

Δημιουργός: martin luther, Athina-Queen

σε κάποιον φίλο που μου δίνει έμπνευση ............γιατί πονάει και πονώ και εγώ μαζί του....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σύννεφα βαριά μαζευτήκανε,
μυρίζει βροχή,
ευχάριστο συναίσθημα, αυτό της δροσιάς,
όσο πιο κοντά στην φύση, τόσο πιο έντονο,

όμως η μπόρα?
η μπόρα δύσκολη,
όταν βρεθείς μόνος χωρίς προστασία στην καταιγίδα,
όταν είσαι σε δύσβατο δρόμο,
όταν χειμάρρους ξέφρενους κάνει το νερό,
και συ ανάμεσα.

Λίγο πριν,
η αίσθηση, ότι η δύνη δεν θα έρθει,
αυτή η ευχάριστη δροσιά,
σε καθυσηχάζει,
σε κοιμίζει,
σε κάνει να ερωτεύεσαι,
να θυμάσαι,
να αναπολείς,
να αναμοχλεύεις στάχτες, χωρίς φωτιά,
κι έτσι,
βρίσκεσαι στο μέσο της καταιγίδας,
που πάντα έρχεται όταν ο καιρός είναι τέτοιος,
που πάντα βρίσκει τον στόχο της,
να ξεριζώσει τα δέντρα που είναι μόνα
και να τα παρασύρει,
να ρίξει τα μοναχικά αστέρια του ουρανού,
και να πνίξει κάθε τι μικρό, που δεν φρόντισε να ανέβει
πιο ψηλά, που δεν προσπάθησε όσο θα έπρεπε,
όσο ήταν καιρός,

η καταιγίδα έρχεται..........
και δεν θα είναι μια απλή καταιγίδα..........έλα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-09-2010