Το «ον»

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παραμορφώνω τ’ όνειρο, μια Μέδουσα να πνίξω,
που είχε σπείρει πανικό, σε αλλόφρονες λαούς,
χωρίς εχθρούς απέναντι, ποιον πόλεμο ν’ ανοίξω
ποια λειτουργιά να τελεστεί, με ανύπαρκτους ναούς;

Κι εκεί που έριχνε το φως το άστρο των Λαιστρυγόνων
σαθρό ήτανε το έδαφος, κι άκουγες κραδασμούς
κάποιοι δαφνοστεφάνωναν, τις ήττες των αγώνων
και τα όνειρά τους δένανε με γόρδιους δεσμούς.

Η άλλη γη, τον Κάϊν της, Θεό τον είχε κάνει
κι είπες: «Θα βγω σε αέτωμα ονείρου μου παλιού»,
τον δολοφόνο ψάχνανε, μα κάπνιζε η κάνη
του όπλου σου, που αμπάρωνες στα βάθη του κελιού!!!

Κι οι μπακιρένιες σου δραχμές, δεν χάναν την αξία
δυό ουρανούς αγόραζες, και άστρα δίχως φως
μα το φιλί, σου τέλειωνε, η αγάπη σε απραξία….
και του κορμιού η ηδονή, ο πόθος σου ο κρυφός!!!

Τα παλικάρια κείτονταν όπως οι κόκκοι άμμου
για μιάς Ελένης τ’ όνειρο, το πρόστυχο φιλί….
άνεμοι σιγοντάριζαν, την ρότα του Πριάμου,
κι όλη η ζωή κρεμότανε στου Δία την βουλή…

Κι όπως ο Λάβαν έστειλε, με κόλπο του τη Λεία…
ναρθεί ο πολυπόθητος αρχαίος τοκετός,
άλλοι με το Υπέρτατο, το «Ον» έχουν φιλία
και γι’ άλλους είναι αυτό το «Ον», εχθρός τους μισητός!!!

Παραμορφώνω τ’ όνειρο…ψάχνω τη Ναυσικά μου
μα ως να με βρει το τόπι της, με τύλιξε θηλιά,
ζύγιζα αγάπες, μα έχασε, τα δράμια της η οκά μου…
και τώρα πια χύμα πουλώ, έρωτα και φιλιά!!!!!!!

15.09.2010

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-09-2010