συνομιλούν τα ποίηματα

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

τη νύχτα ξυπνούν κι ανασηκώνονται
απ’ τα χαρτιά μου οι λέξεις.
σαλεύουν και μιλούν συναμετάξυ τους
τα ποιήματα μου.
κείνο που γράφτηκε με αφορμή θάνατο αγαπημένο
αγκαλιαστά πηγαίνει με το άλλο,
που πήγασε από μέσα μου
μονάχο του για να μιλήσει για έναν χαμένο
παρελθόντα μου έρωτα.

πένθιμες και γιορταστικές μαζί ακούονται μουσικές
μνήμες του παρελθόντος μαζί με ελπίδες μέλλοντος
στον ίδιο κυκλικό χορό σαν να χορεύουν
κι όπως οι τοίχοι υποχωρούν κι εξαφανίζεται η οροφή
τοπία , άλλα γεμάτα θάλασσα κι άλλα ορεσίβιο χιόνι,
συναγελάζονται και συνωθούνται μες στο στενό δωμάτιο.
κι εγώ απορώ, πότε τα έζησα όλα αυτά, πότε τα είδα
και με ποια δύναμη, ποια διαύγεια του νου
τα αποτύπωσα σε λέξεις…

τις νύχτες σαλεύουν και συνομιλούν τα ποιήματα μου.
δεν τα ενοχλώ και κάνω πως κοιμάμαι
έτσι κι αλλιώς δεν έχω εξουσία επάνω τους καμιά
και δεν τα ορίζω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-09-2010