Άδειο σπίτι

Δημιουργός: amar, Αντώνης Μανωλούδης

το έχουμε ζήσει όλοι ....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άδειο σπίτι

Το μεγάλο μου σπίτι ΄
φάνταζε μια σταλιά
όταν ζούσα μαζί σου
και σε είχα αγκαλιά.
Τώρα που 'σαι μακριά μου
δε μπορώ να σου πω'
τι μεγάλο που μοιάζει
ένα χάος κενό.

Μέσα σ' αυτό θυμάμαι δε χωρούσαμε
μέχρι τη στέγη την αγάπη μας φυλούσαμε,
κήπος, αυλή, μπαλκόνια και σοφίτα,
γεμάτα αγάπη κάθε μέρα ήταν.

Όλοι οι τοίχοι γελούσαν
και τα δέντρα μαζί,
τα πουλιά κελαιδούσαν
και λουλούδιαζε η γη.
Τώρα που σαι μακριά μου
όλα είναι βουβά
τα πουλιά έχουν φύγει,
τα λουλούδια ξερά.

Μέσα σ' αυτό θυμάμαι δε χωρούσαμε
μέχρι τη στέγη την αγάπη μας φυλούσαμε,
κήπος, αυλή, μπαλκόνια και σοφίτα,
γεμάτα αγάπη κάθε μέρα ήταν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-09-2010